အုုိင္အိုုရာရဲ ့ငါးအသံုုးခ်ပံုုမ်ားနဲ ့ေထြလီကာလီမ်ား

ငါးအသားလႊာဆီျပန္အုုိးကပ္ခ်က္။ ခပ္ပါးပါးေလးေတြလွီးထားပါတယ္။ ဒါက   ခရမ္းခ်ဥ္သီးမသံုုးပဲၾကက္သြန္ျဖဴ၊နီ ၊ ငရုုတ္သီးမွုုန္ ့နဲ ့ဂ်င္းနဲ ့ၾကိတ္ထားတာပဲဆီသတ္ျပီးဆီျပန္ခပ္ေျခ ာက္ေျခ ာက္ခ်က္ထားတာ။ ဆီသတ္ရင္းငံျပ ာရည္နဲ ့ဆားနဲနဲထဲ့။ ၾကက္သြန္ေတြေတာ္ေတာ္ေျခ ာက္ျပီးေမႊးလာေတာ့နယ္ထားတဲ့ငါးလႊာေတြထဲ့။ မေၾကေအာင္ေမႊ။ အရင္လံုုး။ အဖံုုးအုုပ္ထား။ ေရကုုန္ေတာ့ ေရဆူ (ေရေအးလည္းရပါတယ္။) အသားလႊာကိုုမျမဳတ္ေအာင္ထဲ့။ ပါးပါးလွီးထားတာမိုု ့ေရအမ်ားၾကီးမလိုုဘူး။ အရုုိးလည္းမပါေတာ့ပုုိအက်က္ျမန္တယ္ေလ။ ျဖစ္ျဖစ္ျမည္ျပီး ဆီျပန္ခါနီးေတာ့ငရုုတ္သီးစိမ္းနဲ ့နံနံပင္အုုပ္။ ခရမ္းခ်ဥ္သီးတမင္မထဲ့ဘဲခ်က္တာ။ အရမ္းစားလိုု ့ေကာင္းပါတယ္။

 Cat fish (ငါးခူမဟုုတ္ သိုု ့ေသာ္ ငါးခူ ႏွင့္ အလြန္အရသာတူပါသည္။ ေျပ ာမယ္ဆုုိရင္ ငါးခူအသားပံုုစံမ်ဳိးနဲ ့ငါးပတ္ တုုိ ့ ငါးျမင္းတုုိ ့ကုုိယ္လံုုးမ်ဳိး) အသားလႊာ အၾကီးၾကီး ၃ ခုု၀ယ္ထားတာကိုု မ်ဳိးစံုုအသံုုးခ်ပါေတာ့မယ္။ တခ်ဳိ ့ကိုု အထက္ကလုုိအရင္ခ်က္လိုုက္ပါတယ္။ လက္ငါးလံုုးေလာက္ျဖတ္ထားတဲ့အတံုုးတစ္တံုုးကိုု မုုန္ ့ဟင္းခါးဟင္းရည္ခ်က္ေသာက္ဖုုိ ့သပ္သပ္ဖယ္ထားပါတယ္။ ျပီးေတာ့တခ်ဳိ ့တ၀က္ကိုု ရြယ္ရြယ္အတံုုးေလးေတြတံုုးပါတယ္။ ဆားျပ ားငံျပ ာရည္နယ္ျပီး ေနာက္ေန ့ခ်က္ဖုုိ ့ဘူးထဲအဆင္သင့္ထဲ့ထားပါတယ္။ အဲဒီပထမေန ့ကေတာ့
အားရက္မုုိ ့ငါးပိေၾကာ္လည္းေၾကာ္လိုုက္ပါတယ္။ ေၾကာ္ေနရင္းနဲ ့ငါးေျခ ာက္ေၾကာ္လည္းစားခ်င္ေတာ့ ေၾကာ္ေနတဲ့ထဲကိုု
အာျပဲေျခ ာက္ဖုုတ္ေတြပါဖဲ့ထဲ့လုုိက္ပါတယ္။ အာျပဲေျခ ာက္လည္း ခုုေကာင္းေကာင္းစားျဖစ္သြားျပီ။ ငတ္လိုု ့ေလ။ ငါးပိေၾကာ္ကေတာ့ ပ်င္းလိုု ့ၾကက္သြန္ျဖဴပဲေၾကာ္တယ္။ အနီကိုု ရယ္ဒီမိတ္ကိုုခဏေလးျပန္ေၾကာ္ျပီးဆယ္ထားလိုုက္တယ္။ မဟုုတ္ရင္လည္းဆီကမေမႊးဘူးေလ။ ျဖဴ နီေၾကာ္ျပီးေတာ့ ဆယ္ျပီးေတာ့ လက္က်န္ဆီထဲကိုု ပုုဇြန္ေျခ ာက္မွုုန္ ့ထဲ့၊ ငပိနဲနဲေလးထဲ့၊ ဆီနဲသြားရင္နဲနဲထပ္ထဲ့ ပုုဇြန္ေျခ ာက္တအားမေျခ ာက္ခင္မွာ ငရုုတ္သီးဖတ္လတ္ေတြ ထဲ့။ မွန္မွန္ေမႊေပး။ မီး မျပင္းနဲ ့ေလွ်ာ့ထား။ ငရုုတ္သီးၾကြတ္ျပီးေမႊးလာတဲ့အခ်ိန္ ပုဇြန္ေျခ ာက္လည္း ၾကြတ္ ကြက္တိခ်။ အေအးခံထား။ ေအးေတာ့ဖယ္ထားတဲ့ ျဖဴနီေၾကာ္ထဲ့ေမႊ။ ေလလံုုတဲ့ပုုလင္းထဲထဲ့။ ၾကိဳက္တဲ့အခ်ိန္ထုုတ္စား။ အဲဒါ ...အိုုင္အိုုရာ လုုပ္ေနက်။ း) အိမ္ဦးနတ္က ဒါမ်ဳိးဆုုိသိပ္ၾကိဳက္။

ေနာက္ေန ့အလုုပ္ကိုု ငါးဆီျပန္နဲ ့တဲြယူသြားတဲ့သခြားသီးသုုပ္။ ဘရိတ္ဖတ္စ္ မစားခင္သခြားသီးပါးပါးလွီး။ ရွာလကာရည္ နဲ ့ဆား၊ သၾကားထဲ့ခဏထား။ ဘရိတ္ဖတ္စ္စားျပီးေတာ့ ၾကက္သြန္စိမ္း၊ ဆီခ်က္ရယ္ ႏွမ္းရယ္နဲ ့ေရာနယ္။ ရျပီ။ ၾကက္သြန္စိမ္းမထဲ့လည္းရတယ္။ အုုိင္အိုုရာကၾကိဳက္လိုု ့ပါ။ သူကပင္စိမ္းမၾကိဳက္လိုု ့အိုုင္အိုုရာ ့ဘူးထဲေတာ့ပင္စိမ္းေရခဲရုုိက္နဲနဲထဲ့လုုိက္တယ္။ ငါးဟင္းေလးနဲ ့လိုုက္တယ္။ ဗက္ဂ်ီလည္းပါသြားတာေပါ့။

ေျမပဲလတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ေတြေတြ ့လိုု ့၀ယ္လာျပီးျပဳတ္စားတယ္။ ဆားထဲ ့ေရေျမပဲမျမဳတ္ေအာင္ထဲ့။ ေပါင္းအုုိးနဲ ့၁၀ မိနစ္ေပါင္း။ ဒန္း။

အင္တာနက္လည္ရင္းစား။

လက္ဖက္လည္းအဲဒီေန ့ကသုုပ္စားလိုုက္ေသးတယ္။ အားရက္မွာေလ။ ပ်င္းလိုု ့ဇလံုုအတုုိင္းႏွုုိက္စားၾကတယ္။ အားေတာ့နာပါတယ္။ ဇလံုုၾကီးနဲ ့မုုိ ့။ ခင္ခင္မင္မင္ရင္းရင္းႏွီးႏီွးေပါ့။ အုုိင္အိုုရာကေဂၚဖီထုုတ္ကိုုထူထူလွီးပါတယ္။ ပါးရင္ေပ်ာ့ဖတ္ေနတဲ့အရသာကိုုမႏွစ္သက္လိုု ့ပါ။ ဒါဆုုိၾကြတ္ၾကြတ္ေလးကုုန္တဲ့ထိျဖစ္ေနတယ္ေလ။ (ကညလသအတြက္ငရုုတ္သီးေဘးမွာပံုုထားတယ္..း)   )

သူကငါးသမားမဟုုတ္ေတာ့ သူ ့အတြက္က ၀က္သားလံုုးကုုိ အာလူးနဲ ့မဆလာနဲ ့ခ်က္ေပးပါတယ္။

ရွာေဖြလွ်င္ေတြ ့ရွိသည္ဆုုိေတာ့ အုုိင္အိုုရာ ရွာေဖြေတြ ့ရွိထားတာေလးမွ်လိုုက္ပါအုုန္းမယ္။ သိတဲ့အတုုိင္းအုုိင္အုုိရာက ျမန္မာထမင္းဟင္းကုုိႏွစ္သက္တယ္။ ေရာက္ေနတဲ့ေနရာက အျဖဴျမိဳ ့။ ဘိုုၾကိဳက္ဆလတ္ေတြ ဘိုုစားပဲေတြ ခါဂ်က္ဥေတြ ကလဲြရင္ တျခ ားရတတ္တာေလးေတြ က ေဂၚဖီထုုတ္ျဖဴ နီ၊ ပန္းေဂၚဖီ (ေစ်းၾကီးလိုု ့၀ယ္ကိုုမစားဘူး အျမင္ကပ္ပုုဒ္မနဲ ့) မုုန္ညင္းစိမ္း၊ ျဖဴ၊ (ေစ်းလည္းေပါ ၾကိဳက္လည္းၾကိဳက္လိုု ့မွန္မွန္၀ယ္ျဖစ္တာေလးေပါ့။ ၾကိဳက္ေသာ္ျင ားလည္း အျမဲဒါဘဲေတာ့အုုိင္အုုိရာကဘယ္စားခ်င္ပါ့မလဲ။ေနာ့္။)Collared Green နဲ ့ Kale။ ဒီႏွစ္ခုုကိုုေတာ့ စမ္းသပ္စားရာက ေန သေဘာက်သြားပါတယ္။ ကုုိယ့္နည္းနဲ ့ကိုုယ္ေလ။ ေကာ္လာ့ဒ္ ဂရင္းကိုု ရဲယိုုရြက္ အစားထုုိး အေနနဲ ့ငါးနဲ ့ခ်က္စားတယ္။ ေကာင္းတယ္။ ျပဳတ္သုုပ္စားတာလည္းေကာင္းတယ္။ ခုုတခါ ေကးလ္ကိုု စမ္းျပီး ေဂြးေထာက္ရြက္တုုိ ့ေဂၚရခါးညြန္ ့တုုိ ့လိုုမ်ဳိးေၾကာ္စားတာ။ အလြန္ ့အလြန္သေဘာက်သြားပါတယ္။ ဒီအရြက္ကကမာၻ ့က်န္းမာေရးနဲ ့အညီညြတ္ဆံုုး ဗက္ဂ်ီထဲမွာပါတယ္။ ကင္ဆာျဖစ္ျခင္းကိုုဟန္ ့တားႏုုိင္တဲ့ဓါတ္လည္းပါတယ္တဲ့။ စိတ္၀င္စားရင္ ဒီမွာ http://www.whfoods.com/genpage.php?tname=foodspice&dbid=38  ၾကည့္ေနာ္။ ဒီလိုု (bladder, breast, colon, ovary, and prostate) cancer မ်ဳိးေတြအတြက္အလြန္ေကာင္းတယ္တဲ့။ အုုိင္အိုုရာေတာ့ဖတ္လိုုက္ေမ့လိုုက္ပါဘဲ။ 

အလယ္ရုုိးကမာလိုု ့ဖယ္ပစ္ျပီးထိပ္နားေလးပဲယူပါတယ္။

ေနာက္ေန ့ေတြအလုုပ္ယူသြားတာ။ အားရက္မွာသင္ျပီး ေဆးျပီး စကာနဲ ့စစ္ထားလိုုက္တာ။ အရြက္ကမာေတာ့၀ါတတ္ေပမဲ့အထားခံတယ္။ မရိမပုုတ္ဘူး။ ဒါက ပုုဇြန္ေျခ ာက္နဲ ့ေဂြးေထာက္ရြက္ေၾကာ္သလိုုမ်ဳိးေၾကာ္ထားတာ။ ၾကက္သြန္ ျဖဴနီ ကိုုငရုုတ္သီးၾကမ္းဖတ္ေလးနဲနဲထဲ့ဆီသတ္။ အရြက္နဲ ့ခရမ္းခ်ဥ္သီးတူတူထဲ့။ ဆားေလးထဲ့ အုုပ္ထား။ ေရေျခ ာက္လြန္းရင္ ေရေလးနဲနဲခ်င္းထဲ့။ က်မက အစိမ္းေရာင္မေပ်ာက္ပဲအိတာမ်ဳိးကိုုၾကိဳက္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ေရကိုု နဲနဲခ်င္းဆထဲ့တာပါ။ ကဲ...အေဆြတိုု ့ေရ..ျမန္မာအရသာနဲ ့လည္းနီးစပ္။ က်န္းမာေရးနဲ ့လည္းညီညြတ္ေတာ့ မစားဖူးေသးရင္ စမ္းၾကည့္လိုုက္ပါအုုန္းလိုု ့။ ဒီကသူငယ္ခ်င္းကလည္းျမည္းၾကည့္ျပီး ၾကိဳက္လိုု ့ကက္ဖစ္ရွ္ နဲ ့ငါးခူရဲယိုုလိုုမ်ဳိးခ်က္စားမယ္တဲ့။ အေမရိကန္ေတြက သိပ္က်န္းမာေရးအေလးထားၾကေတာ့ ရွက္ဖ္ေတြကလည္းဒါနဲ ့မ်ဳိးစံုုထြင္ၾကတယ္။ ကုုန္ကုုန္ေျပ ာရရင္ Cup cake ထဲေတာင္ရေအာင္ထဲ့ၾကတယ္။ စတဲဖရုုိင္း လည္းစားတယ္။ ကင္ျပီးလည္းစားတယ္။ ဖုုတ္ျပီး ခ်စ္ပ္ လိုု လည္းစားၾကတယ္။

 ၾကက္သြန္ျဖဴ၊နီ ဆီသတ္ခရမ္းခ်ဥ္သီးေတြမ်ားမ်ားထဲ့။ အိေအာင္ထား။ ေျခ။ လံုုး၀မေၾကသြားခင္ေလးမွာ ခပ္ထူထူလွီးထားတဲ့ မုုန္လာေတြထဲ့၊ ဆားထဲ့ ငံျပ ာရည္ထဲ့။ လံုုးထား။ ေရကုုန္ေရဆူေလးနဲနဲထဲ့ျပန္အုုပ္ထား။

ကဲ...ငါးဇာတ္လမ္းျပန္ဆက္လိုုက္အုုန္းမယ္ေနာ္။ ခ်က္နည္းေတြက ပံုုမွာေရးေပးထားပါတယ္။
မုုန္လာဥကရွားရွားပါးပါးအင္ဒီးယန္းဆုုိင္သြားတုုန္းကရလာတာ။ က်မေနတဲ့ျမိဳ ့ေလးကဘိုုဆုုိင္ေတြမွာဆုုိအလြန္ေစ်းၾကီးလိုု ့၀ယ္မစားဘူး။
မုုန္လာခ်ဥ္ရည္ခ်က္ရင္ စားရရင္ငယ္ငယ္ကသူငယ္ခ်င္းရဲ ့ထမင္းဘူးကုုိသိပ္သတိရတယ္။
သူ ့အိမ္ကေက်ာင္းနဲ ့နီးေတာ့သူ ့အဖြားကမုုန္ ့စားေက်ာင္းလႊတ္မွျခင္းေတာင္းၾကီးနဲ ့သူတုုိ ့ညီအမေတြ
အတြက္လာပိုု ့ေပးတာ။ ေက်ာင္းကဂိတ္ေပါက္မွာသူနဲ ့အုုိင္အိုုရာတုုိ ့သူငယ္ခ်င္းေတြက သူ ့အဖြားကိုုေရာေယာင္ေမွ်ာ္ရတာေလ။
သူ ့ရဲ ့မုုန္လာခ်ဥ္ရည္ကပူပူေႏြးေႏြးနဲ ့အရည္ေလးဆမ္းစားလိုု ့ရေတာ့ အိုုင္အိုုရာတုုိ ့သူ ့ခြက္ပဲႏွုုိက္ၾကတာေပါ့။ အိုုင္အိုုရာတုုိ ့ဘူးေတြက ဟင္းအေျခ ာက္ေတြခ်ည့္ပဲေလ။ ဘယ္အရည္ပါပါ့မလဲ။ သူကလည္းစားစားဆုုိျပီးထဲ့ေပးတယ္။ အရမ္းေစတနာေကာင္းတယ္။ အုုိင္အိုုရာတိုု ့ကလည္းကုုိယ့္ဟင္းေတြသူ ့ထဲအတင္းထဲ့ျပီး အဲဒီမုုန္လာခ်ဥ္ရည္ကုုိဘဲ မက္မက္ေမာေမာစားခဲ့ၾကတာ။ ခုုလည္းသူကအဲလိုုေစတနာေကာင္းတုုန္းဘဲ အုုိင္အိုုရာတုုိ ့သူငယ္ခ်င္းေတြအေပၚမွာ။ မုုန္လာခ်ဥ္ရည္ဘယ္ခ်ိန္စားစားသူ ့ကုုိသတိရတယ္။ အစားစားရင္သတိရျဖစ္တဲ့အထဲမွာသူက မုုန္လာခ်ဥ္ရည္အျမဲလိုုပါတတ္လိုု ့ရယ္ကုုိယ္ေတြကလည္းစားခဲ့ရလိုု ့ရယ္ သူ ့ကုုိသတိရမိတယ္။ခုုေတာ့သူက ေအာင္ျမင္တဲ့စီးပြါးေရးသမားၾကီးျဖစ္ျပီး တမိသားစုုလံုုးကိုုတာ၀န္ယူထားတယ္။ ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ တကၠသုုိလ္မွာတုုန္း က လက္ေတြ ့ ၀င္ရတဲ့ေန ့ေတြတုုိင္း ၾကာဆံေၾကာ္ပလိန္းယူလာတတ္တဲ့သူငယ္ခ်င္းပါ။ လက္ေတြ ့၀င္ရတဲ့ေန ့ေတြက ေစာေတာ့ အိမ္ကေနလည္းဘာမွေကာင္းေကာင္းမစားျဖစ္ခဲ့ၾက၊ ထမင္းဘူးလည္းမပါၾကနဲ ့။ အဲဒီသူငယ္ခ်င္းက ဘူးအျပည့္ၾကီး ဘာအသားမွမပါပဲ ေဂၚဖီတစ္မ်ဳိးတည္းနဲ ့ေၾကာ္ထဲ့လာတာ ၀ုုိင္း၀ိုုင္းစားၾကလိုု ့သူ ့ကုုိေတာ့ၾကာ ဆံေၾကာ္စားတုုိင္းသတိရတယ္။ သူကေတာ့ အလယ္တန္းျပဆရာမေလးအေနနဲ ့ေနာက္ဆံုုးေတြ ့ခဲ့တာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာခဲ့ျပီ။

ကိုုယ္ၾကိဳက္သေလာက္ႏူးရင္ (အိုု္င္အုုိရာကတအားႏူးေပ်ာ့မသြားခင္ငါးထဲ့ပါတယ္) နယ္ထားတဲ့ငါးထဲ့။ ဒါကခ်ဥ္ရည္ဟင္းပုုံစံမ်ဳိးေပမဲ့အရည္က်ဲမဟုုတ္ပဲေသာက္ဆမ္း ေလးခ်က္ထားတာပါ။

 ဒါေတြက ခပ္ရြယ္ရြယ္တုုံးထားတဲ့ငါးကိုုေနာက္ေန ့မွာခ်က္ထားတာပါ။

အရည္ဆူေတာ့မက်ည္းရည္ထဲ့၊ အေပါ့အငံျမည္း။ အရည္နဲနဲက်ေအာင္ဆက္တည္ထား။ အရည္ေလးနဲနဲက်သြားရင္ နံနံပင္အုုပ္။ ခ်လိုု ့ရပါျပီ။ စားလိုု ့အရမ္းေကာင္းတာဘဲ။ တကယ္။

ကုုိရီးယားပဲပုုတ္ေစ့ခ်က္မယ္။ ငါးမုုန္လာနဲ ့လိုုက္ေအာင္လိုု ့။ သူငယ္ခ်င္း လက္ေဆာင္ေပးထားတာပါ။ အစိမ့္မ်ဳိး။ ေကာင္းတယ္။

ငါးမုုန္လာကအစုုိမုုိ ့လိုု ့ဒါကိုုခပ္ေျခ ာက္ေျခ ာက္ခ်က္ပါတယ္။ ၾကက္သြန္ ျဖဴ၊နီ ငရုုတ္သီးအၾကမ္းဖတ္ဆီသတ္။ ႏြမ္းေတာ့ငရုုတ္သီးစိမ္းထဲ့။ ဆားေပါ့လိုု ့ဆားပါးပါးထဲ့ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ပဲပုုတ္ထဲ့ ေမႊ။

ရျပီ။ ျမန္မွျမန္။ နံနံပင္ေလးအုုပ္။ မုုန္လာခ်ဥ္ရည္နဲ ့ဆုုိေတာ့မုုိက္မွမုုိက္။

က်မကစိတ္ပါရင္ပါသလိုု ေလွ်ာက္လုုပ္တတ္တယ္။ တဆက္တည္း ငပိေထာင္းမစားရတာၾကာလွျပီဆုုိျပီး ငပိေထာင္းပါဆက္လုုပ္တယ္။ ငပိေထာင္းမစားရတာကဒီလိုု။ ငပိကိုုရန္ကုုန္ကပုုိ ့ေပးထားတာ။ ဖရီဇာထဲထဲ့ထားတာမရွာျဖစ္တာရယ္ ေတြ ့ေတာ့ဘူးထဲထဲ့ရမွာပ်င္းတာရယ္ေၾကာင့္။ း) စိတ္ပါတုုန္းငပိကိုု အလူမီနမ္ဖြိဳင္လ္နဲ ့ထုုတ္ျပီးဖုုတ္တယ္။ ေမႊးေနတာဘဲ ဖြင့္လိုုက္ေတာ့။ ေထာင္းတယ္ဆုုိေပမဲ့ ဒီမွာငရုုတ္ဆုုံမရွိလိုု ့ၾကိတ္ထားတာပါ။ ျပီးေတာ့ဘူးထဲထဲ့ထားလုုိက္ပါတယ္။

အဲဒီေကးလ္ အရြက္ကုုိအစိမ္း ပဲပုုတ္နဲ ့တုုိ ့စားတာလည္းအရမ္းစားလိုု ့ေကာင္းတာဘဲ။ ငါးမုုန္လာဟင္းက အနံ ့ျပင္းလိုု ့အလုုပ္ထဲယူမသြားဘူး။ အိမ္မွာပဲအားေပးရတယ္။

အရင္ေန ့ဟင္းက်န္ေတြနဲ ့ပါတဲြစားလိုုက္တယ္။ ဟုုိးဖက္က ၀က္သားလံုုးအာလူး နဲ ့ၾကက္သည္းျပဳတ္ေၾကာ္။ အဲဒီရက္ေတြတုုန္းက ၾကက္အသည္းပဲရခဲ့တယ္။ ဒီအပါတ္က်ေတာ့ ၾကက္အျမစ္ပဲရခဲ့တယ္။ အသည္းကသူ ့ေန ့ေပါ့။ အျမစ္က က်မေန ့။ ဟ..ဟ

လိုုက္ဖက္တဲ့ဟင္းေတြခ်က္ျပီး အုုိင္အိုုရာ ကဘာစားျဖစ္သလဲဆုုိေတာ့ မုုန္ ့ဟင္းရည္နဲ ့ဘူးသီးေၾကာ္စားပါတယ္။ စိတ္ထင္ရင္ထင္သလိုု ဆက္တုုိက္လုုပ္တတ္တယ္။ စိတ္မပါရင္ေတာ့ေနာ္။ ဘာမွကိုုမခ်က္ခ်င္ဘူး။ ထမင္းေလးသုုတ္ေကၽြးလိုုက္။ ၾကက္ဥေလးေၾကာ္လိုုက္ပဲ။

 က်န္တဲ့ငါးတစ္တံုုးကိုု တစ္ျခ ားဟင္းေတြခ်က္ေနခ်ိန္မွာ စပါးလင္နဲ ့ငံျပ ာရည္နဲ ့ျပဳတ္ထားတယ္။ အလြယ္နည္းေတာမုုန္ ့ဟင္းခါးလိုု ခ်က္တာ။ မုုန္ ့ဟင္းခါးထုုတ္ေဖါက္ထဲ့။ ၾကက္ဥျပဳတ္၊ ငွက္ေပ်ာအူေျခ ာက္ေရစိမ္ထဲ့။ ၾကက္သြန္နီၾကမ္းၾကမ္းလွီးထဲ့။ ငရုုတ္ေကာင္းေလွာ္ေထာင္းမ်ားမ်ားထဲ့။ သူ ့ဖာသာက်က္ခ်င္တဲ့အခ်ိန္က်က္။ ဟုုိပစ္ထဲ့ ဒီပစ္ထဲ့နဲ ့ခ်က္ထားတာပါ။ မုုန္ ့ဖတ္ျပဳတ္ရတာအရမ္းပ်င္းတယ္။ ဘူးသီးေၾကာ္ရတာေတာ့မပ်င္းဘူး။ မုုန္ ့ႏွစ္ျမန္ျမန္စပ္ျပီးလွီးေၾကာ္လိုုက္တာဘဲ။ ခ်စ္ခ်စ္ကထမင္းစား။ အုုိင္အိုုရာက မုုန္ ့ဟင္းရည္နဲ ့ဘူးသီးေၾကာ္စား။  ငရုုတ္သီးဆီေၾကာ္နဲ ့ၾကက္သြန္ျဖဴေၾကာ္ထဲ့စား။ က်န္ေသးတယ္။ ေျပ ာရင္းနဲ ့စားခ်င္လာျပီ။ ဒါေရးျပီးရင္ အဲဒီဟင္းရည္ေသာက္မယ္။

ဒါကေနာက္တစ္ရက္မွာ ဘူးသီးထပ္ေၾကာ္ျပီး မုုန္ ့ဟင္းရည္နဲ ့စားထားတာ။ ဟုုိ..ဘယ္ဖက္ေထာင့္က မုုန္ ့ညင္းေပါင္း။

မုုန္ညင္းေပါင္း ၾကက္သားနဲ ့လုုပ္ထားတာ။ သူငယ္ခ်င္းေတြကိုုေပးခ်င္လိုု ့လုုပ္လုုိက္တာပါ။ မုုန္ညင္းစိမ္းေတြလည္းအရမ္းလတ္ျပီးႏုုေနလိုု ့။ ဒါေတာ့ေနာက္အလွည့္မွတင္ေတာ့မယ္ကြယ္။

ပဲေၾကာ္အရင္ကေၾကာ္ထားတာေလးပါျပန္ေၾကာ္ျပီးထဲ့စားလိုုက္ေသးတယ္။

စိတ္ထဲမွာထိခုုိက္ခံစားေနရတာတစ္ခုုရွိတယ္။
ျမန္မာျပည္က ကင္ဆာအျဖစ္ဆုုံုုးအဆင့္ႏွစ္ ႏုုိင္ငံထဲမွာပါေနတာ။
ကိုုယ့္မိတ္ေဆြေတြ တဆင့္အသိေတြ လူၾကီးလူငယ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားျမန္မာျပည္မွာကင္ဆာနဲ ့ဆံုုးပါးေနရတာေတြစိပ္ေနတယ္။
ဘာလိုု ့လည္းဆုုိေတာ့ အစားအေသာက္ေတြက စံႏွုုန္းမထားပဲဆုုိးေဆး ေတြသံုုးေနၾကတာအဓိကလိုုျဖစ္ေနတယ္။ အစာဆိုုးေဆးကသံုုးလိုု ့ရပါတယ္။ အစာဆုုိးေဆးမဟုုတ္တဲ့ ဆုုိးေဆးသံုုးစဲြတာေတြကိုု ထိထိေရာက္ေရာက္အေရးယူရပါမယ္။
က်မဒါကိုုအမ်ဳိးသားေရးတစ္ရပ္လိုု ့ျမင္တယ္။ အစိုုးရမပါပဲဘယ္လိုုမွ ေအာင္ျမင္ေအာင္မလုုပ္ႏုုိင္ဘူး။
ေစ်းသည္ေတြကိုုအင္တာဗ်ဴးတာေတြၾကည့္ျပီးအေတာ္တုုန္လွုုပ္စိတ္ဆင္းရဲမိတယ္။ တဆက္တည္းမွာပဲ က်မတုုိ ့အဲဒါေတြနဲ ့ၾကီးျပင္းခဲ့ရတာ က်မတုုိ ့ကုုိယ္ထဲမွာ ဘယ္ေလာက္၀င္ျပီး ပ်ဳိးေနျပီလဲ။
မွ်စ္သည္အမ်ဳိးသမီးက လုုပ္ေနက်ပံုုစံအတုုိင္း မွ်စ္ကုုိေဆး၀ါ ေဆးနီဆုုိးတဲ့အေၾကာင္းေျပ ာတယ္။ လူေတြက မွ်စ္နီကိုု ပုုိၾကိဳက္လိုု ့အနီကုုိလည္းဆုုိးရတယ္တဲ့။ စားသံုုးသူေတြေရာ ေရာင္းခ်သူေတြေရာအသိပညာကိုုအရွိန္အဟုုန္ျပင္းျပင္းနဲ ့ဒီဓေလ့ေပ်ာက္သြားတဲ့အထိအားလံုုးပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ရပါမယ္။
ငွက္ေပ်ာသီးသည္ကလည္း အမွည့္ျမန္ေအာင္လိုု ့ေဆးရည္ေတြနဲ ့ငွက္ေပ်ာခုုိင္ေတြကိုုေဆးတာသံုုးေလးရက္ဆုုိအကုုန္၀ါျပီးမွည့္လာေရာတဲ့။
က်မ အခုုျမန္မာျပည္ကလာတဲ့ ငရုုတ္သီးမွုုန္ ့ေလးတစ္ထုုတ္၀ယ္ထားမိတယ္။ စားၾကည့္ေတာ့ယမ္းနံ ့ရတယ္။ မစားရဲလိုု ့ကုုိယ့္ဖာသာပဲငရုုတ္သီးေတာင့္ေက်ာ္ျပီး ေထာင္းထားလုုိက္တယ္။
ဒီကိစၥကိုု ပညာေပးဘုုိ ့လည္းလိုုတယ္။ က်မ အားတာနဲ ့ပညာေပးလုုပ္ငန္းနဲ ့ပါတ္သက္တာေလးတင္ပါအုုန္းမယ္။ (ဒီလိုုစိတ္ေဆာင္ထားေပမဲ့က်မလည္း ေန ့တဒူ၀အလုုပ္ထဲမွာပဲအခ်ိန္ကုုန္ေနအုုန္းမွာပါ။ ....ဟင္း)

ဒီစာလာဖတ္တဲ့သူထဲမွာ ျမန္မာျပည္ကလာလည္တဲ့သူပါရင္ မိမိမိသားစုုကိုုေဆးဆုုိးထားတဲ့အစာေတြမ၀ယ္ဖုုိ ့မစားဖုုိ ့အသိေပးေစခ်င္ပါတယ္။
One to one communication...ဆုုိတဲ့ အေရးပါတဲ့သူတစ္ဦးကိုု တစ္ဦးခ်င္းပညာေပးႏုုိင္တာလည္း မိသားစုု နဲ ့မိမိအသိုုက္အ၀န္းမွာ အသံုုး၀င္ပါတယ္။ ဆုုိပါစိုု ့..ကိုုယ့္အိမ္မွာ အဓိကဟင္းခ်က္ေစ်း၀ယ္သူကုုိ ဒီအသိေပးရပါမယ္။ မိသားစုုက လည္း လက္၀င္တာမ်ဳိးကိုု၀ုုိင္းကူရပါမယ္။
ေရးရင္းရွည္သြားျပီ။
သီးသန္ ့ပိုု ့စ္က်မွ ေဆြးေႏြးၾကတာေပါ့...

ခင္မင္ေလးစားေသာ...
အိုုင္အိုုရာ