Sometimes, I feel like I would like to share something with my old friends, new friends and my family members. This is just a place where I, my friends and my family members can share our ideas and our interests.

Saturday, November 1, 2014

ေအာက္တုုိဘာရဲ ့ျငိတြယ္ျခင္း

ခုုတေလာႏွစ္သက္ျငိတြယ္မိေနတာကသူမ်ားေတြနဲ ့တူမယ္မထင္ဘူး။
ဘာလုုိ ့ဆုုိကုုိယ္ႏွစ္သက္မိေနတာေလးသံုုးေလးမ်ဳိးက
ရံုုးသြားရံုုးျပန္ကားလမ္းေဘးမွာဖူးပြင့္ေနတဲ့အရုုိင္းပန္းေလးေတြ။
ကားေပၚကဓါတ္ပံုုဆင္းရုုိက္ဖုုိ ့လည္းအဆင္မေျပဘူး။
ျဖတ္သြားရင္းရုုိက္ျပန္ေတာ့လည္းမွုုန္၀ါး၀ါးေတြ။
အဲလိုုျဖစ္ေနတာကုုိကကုုိယ့္မွာမခ်င့္မရဲနဲ ့အဲဒီပန္းေလးေတြညွုုိးႏြမ္းလိုု ့မေၾကြသြားခင္အားရပါးရၾကည့္ခ်င္ေနတာ။
ဒါေပမဲ့ကုုိယ္သိပါတယ္။
အခ်ိန္ရွားပါးတဲ့ဒီႏုုိင္ငံမွာသည္လိုုနဲ ့ဘဲ
ဒီပန္းေလးေတြေပ်ာက္ကြယ္သြားတာကုုိပဲျမင္ရအုုန္းမွာပါ။

ဒီႏွစ္ပြင့္တဲ့အရုုိင္းပန္းေတြထဲမွာ
အရင္ႏွစ္ႏွစ္ကမျမင္ဘူးခဲ့တဲ့ပန္းေလးေတြပါတယ္။
ကုုိယ္သိပ္အံ့ၾသေနတာ။ ဒါဆုုိသူတုုိ ့မႏွစ္ကဘာလိုု ့မပြင့္ၾကတာပါလိမ့္လိုု ့အေတြးနယ္ခ်ဲ ့မိတယ္။
ကုုိယ္မျမင္တာေတာ့မျဖစ္ႏုုိင္ဘူး။ ကုုိယ္ကအရုုိင္းပန္းေလးေတြသဘာ၀အတုုိင္းဖူးပြင့္ေနတာကိုုအျမဲရွာၾကည့္ေနတဲ့သူ။
ဒါဆုုိသူတိုု ့ကႏွစ္ႏွစ္တခါသံုုးႏွစ္တခါမွမ်ားအေစ့ကအပင္ေပါက္ႏုုိင္သလားမသိ။
ေသခ်ာေတာ့ရွာမၾကည့္ရေသးဘူး။

တခ်ဳိ ့ပန္းေလးေတြရဲ ့အပင္ကတစ္ထြာေလာက္ပဲရွိျပီးပန္းေလးေတြက တစ္ပင္မွာထိပ္ေလးမွာပဲသံုုးေလးငါးပြင့္စုုပြင့္ေနတာ။ သဇင္ပန္းပြင့္ေလးေတြေလာက္ပဲရွိတယ္။ ေသးေသးေလး။ ဒါေပမဲ့သူတုုိ ့ေတြစုုျပံဳျပီးေပါက္ေနပြင့္ေနၾကေတာ့အျဖဴအုုပ္ေလးေတြ အျဖဴအုုပ္ေလးေတြကုုိလမ္းေဘးမွာျမင္ေနရတာကုုိယ့္အတြက္ေတာ့ဘယ္ပန္းခ်ီနဲ ့မလဲႏုုိင္ေအာင္သေဘာက်ေနမိတာ။
သူတိုု ့ကုုိေတာ့အရင္ႏွစ္ေတြကျမင္ဘူးပါတယ္။

မျမင္ဘူးတဲ့အထဲမွာပါတာကအ၀ါေရာင္ေသးေသးေလးေတြနဲ ့အပင္ေသးေသးေလးေတြ။
ကုုိယ္လက္ထဲမွာကုုိင္ျပီးေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္ခ်င္လိုုက္တာ။ ဘယ္လိုုပြင့္ဖတ္ေလးေတြမ်ားပါလိမ့္လိုု ့ကုုိယ္ေတြးေနမိတယ္။ အနံ ့ကေရာသင္းသင္းေလးလား။ နမ္းၾကည့္မွေမႊးမွာလား  စသျဖင့္ေပါ့။

ေနာက္တမ်ဳိးဒီႏွစ္မွျမင္တာကေတာ့ကုုိယ္တုို ့ျမန္မာျပည္မွာ ေရႊ၀ါပန္းလိုု ့ေခၚတဲ့ဘုုရားပန္းအျဖစ္ေရာင္းတဲ့
ကုုိင္းေတာင့္ေတာင့္ရြက္စိမ္းစိမ္းေတြၾကားမွာအဖ်ားကခြ်န္သြားတဲ့အ၀ါေရာင္ပန္းလိုုမ်ဳိးအရုုိင္းပန္းပင္အုုပ္ေတြ။ ဟုုိင္းေ၀းလမ္းေဘးတင္မကဘူး ရံုုးကကြန္ကရိအုုတ္ၾကားထဲမွာေတာင္လာေပါက္ျပီးပြင့္ေနတယ္။ အဲဒီအပင္ေတာ့ကုုိယ္ဖုုန္းနဲ ့ရုုိက္ထားလိုု ့တင္ေပးလိုု ့ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ကုုိယ္ႏွစ္သက္တဲ့ သဘာ၀ေျမျပင္ေပၚမွာေတာ့မဟုုတ္လိုု ့ မခ်င့္မရဲနဲ ့ေပါ့။ ဒါေပမဲ့သူ ့နားေရာက္ရင္မၾကည့္ပဲမေနႏုုိင္ဘူး။ တပင္ထဲရင္ထဲကႏြယ္ေတာ့မဟုုတ္ဘူး။ တပင္ထဲ ကြန္ကရစ္ထဲကအရုုိင္းပင္ေလးေပါ့။

အဲလိုုသဘာ၀အရုုိင္းပန္းေလးေတြဟာမ်ားေသာအားျဖင့္ျဖဴျဖဴေလးေတြ။ ၀ါ၀ါေလးေတြနဲ ့ခရမ္းေလးေတြမ်ားတယ္။ တခါတေလလည္း ပန္းႏုုေရာင္ေလးေတြေတြ ့ရတယ္။
ကုုိယ္ကအျဖဴနဲ ့ခရမ္းကိုုႏွစ္သက္ေတာ့အရုုိင္းပန္းေလးေတြကုုိသိပ္ႏွစ္သက္မိတာမဆန္းပါဘူးေနာ္။ တခါတခါမီးပြိဳင့္မိေနရင္ ကုုိယ္သူတိုု ့နိမ့္နိမ့္ေလးေတြနဲ ့ေလထဲမွာယိမ္းေနတာ ကိုုမ်က္ေစ့မလႊဲတမ္းၾကည့္ေနေသးတာ။ ဓါတ္ပံုုရုုိက္ဖုုိ ့ၾကိဳးစားျပန္ေတာ့လည္းေသးလြန္းေတာ့ ၀ါးေနျပန္ေရာ။ ဒီေတာ့ကုုိယ့္မွာ သူတိုု ့ကိုုမေမ့မေလ်ာ့ၾကည့္ဖုုိ ့ကလြဲလိုု ့ဘာမွမစြမ္းသာဘူး။



ကဲ...မခ်င့္မရဲေလးေပါ့..က်မလိုုပဲျမင္ၾကည့္လိုုက္ၾကပါအုုန္း။


အိမ္နားကေဟာလ၀င္းအခင္းအက်င္းေတြ

သစ္ပင္မွာတြယ္ေနတဲ့သူရဲရုုပ္ေတြ..

ခ်စ္ခ်စ္ကေျပာတယ္ ..ညၾကီးရုုတ္တရက္ျမင္ရမယ္ဆုုိ ေၾကာက္စရာၾကီးေနမွာ..တဲ့..ၾကည့္ၾကည့္အုုန္းေနာ္။

ကားျဖတ္ရင္းရုုိက္ရတာ. ..အခင္းအက်င္းေလးေတြေပါ့

ေရႊ၀ါပန္းနဲ ့တူတဲ့အရုုိင္းပန္းေတြ..




ေနာက္အရုုိင္းပန္းေလးေတြက ေတာ့အ၀ါေရာင္အပြင့္လတ္လတ္ေတြနဲ ့လမ္းေဘးမွာထိုုးထိုုးေထာင္ေထာင္နဲ ့ပါ။
အပြင့္၀ါေတာက္ေတာက္ရဲ ့အလယ္မွာ အနက္လိုုလိုုအညိဳရင့္လိုုလိုုအေရာင္ရင့္ေတာက္ေတာက္နဲ ့သူတိုု ့ကျခံဳေတြၾကားမွာထင္းေနတာဘဲ။

ေနာက္အျဖဴေရာင္အရုုိင္းပန္းတမ်ုုိးကေတာ့အဆုုပ္လိုုက္သစ္ပင္ေတြျခံဳေတြေပၚမွာအုုပ္မိုုးႏြယ္တက္ျပီးအျဖဴေတြနဲ ့လႊမ္းထားလိုုက္တာ
ျမန္မာျပည္မွာကေလာတုုိ ့ပ်ဥ္းမနားတုုိ ့ဖက္သြားရင္လမ္းေဘးမွာ ျခံဳေတြသစ္ပင္ၾကီးေတြေပၚမွာပြင့္ေနတဲ့အရုုိင္းပန္းေတြနဲ ့တေထရာတည္းဘဲ။
သူတိုု ့ကုုိလည္းအခြင့္သာရင္အနီးကပ္ကုုိင္ၾကည့္ခ်င္လိုုက္တာ။
အဲဒါကေတာ့ခုုတေလာကုုိယ္ႏွစ္သက္ေနမိတဲ့အရာတစ္မ်ဳိးေပါ့။

ေနာက္တစ္မ်ိဳးကေတာ့တိမ္ေတြ။ ကုုိယ့္သူငယ္ခ်င္းေတြလည္းသတိထားမိမလားမသိဘူး။
ကုုိယ္တိုု ့ေနတဲ့ေနရာမွာ အခုုေႏြလည္းကုုန္ မုုိးလည္းမရွိသေလာက္ဘဲ။ ရာသီဥတုုကစျပီးေအးလာျပီ။ သိပ္အေအးၾကီးမဟုုတ္ေပမဲ့တအားမပူေတာ့ဘူး။ အဲေတာ့ အျပင္မွာေနရင္ေနကမ်က္ေစ့က်ိန္းေနေလာက္ေအာင္ကိုုသာတာ။ ဒါေပမဲ့ရာသီကေအးစိမ့္စိမ့္ေလး။
ေကာင္းကင္ၾကီးကျပာလဲ့ေနတာ မနက္ခင္းေတြဆုုိရင္။
ကုုိယ့္ရဲ  ့လက္ဘ္ထဲကေနၾကည့္ရင္ေကာင္းကင္ျပာၾကီးကိုုျမင္ေနရေတာ့ ကုုိယ္မနက္ခင္းရဲ  ့ေကာင္းကင္နဲ ့ေန ့လည္ခင္းရဲ  ့ေကာင္းကင္ကြာျခားတတ္တာကိုုသတိထားမိသြားတာ။
မနက္အေစာပုုိင္းေတြမွာတိမ္ေတာင္တိမ္လိပ္ေတြမေတြ ့ရသေလာက္ဘဲ။ ေကာင္းကင္ၾကီးကရွင္းျပီးျပာေနတယ္။
ဒါေပမဲ့ေန ့မြန္းလြဲနားနီးလာရင္တုုိ ့ေန ့လည္ခင္းေရာက္လာျပီတုုိ ့ဆိုုရင္ေတာ့ ေနာက္ခံေကာင္းကင္ျပာၾကီးေရွ  ့မွာတိမ္ေတာင္တိမ္လိပ္ေတြဟာ
ပံုုသ႑ာန္မ်ဳိးစံုုနဲ ့တခဏခ်င္းမွာဘဲေျပာင္းေျပာင္းသြားတာ။ ကုုိယ္လုုပ္ရင္းကုုိင္ရင္းလွမ္းၾကည့္လိုုက္တိုုင္းသူတိုု ့ကေျပာင္းေနတာ။ တခါတေလကုုိယ္သူတိုု ့ရဲ  ့ပံုုသ႑ာန္ေတြကိုု အခ်ိန္နဲ ့အမ်ွေစာာင့္ၾကည့္ရင္းမွတ္တမ္းတင္ထားခ်င္စိတ္ေပါက္မိတယ္။
တခါတေလသူတိုု ့က၀က္၀ံျဖဴအၾကီးၾကီးပံုုမ်ဳိး။  ခဏေနေတာ့ ဆင္ျဖဴၾကီးလိုုလိုု နဂါးၾကီးေခါင္းလိုုလိုုျဖစ္သြားျပန္ေရာ။ တခါတေလေတာ့ ေျမျပင္ေပၚကသစ္ပင္ေတြရဲ  ့ပံုုသ႑ာန္အနားသတ္ထားသလိုုလိုု။
ညေနခင္းရုုံးဆင္းခ်ိန္က တိမ္ေတြက်ေတာ့ပိုုျပီးပါ၀ါၾကီးလာသလိုုဘဲ။ ထူးျခားျပီးဘာမွန္းမသိႏုုိင္တဲ့ပံုုမ်ဳိးအၾကီးၾကီးေကာင္းကင္ထဲမွာေနရာယူထားတာ။
ဒါလည္းကုုိယ္ႏွစ္သက္ေနမိတာေလးေတြ။







ညေနခင္းဆိုုဒီလိုုမ်ဳိးၾကီးေတြ


ေနာက္ဆံုုးတစ္မ်ဳိးကေတာ့ သဘာ၀ၾကီးနဲ ့မဆုုိင္တဲ့ အဲ...နဲနဲေတာ့ဆုုိင္ေသးတယ္။
ဒီလိုုေလ..အခုုေအာက္တုုိဘာလရဲ  ့ေနာက္ဆံုုးရက္က ဒီမွာ Halloween day. ကုုိယ္အဲဒီေန ့အေၾကာင္းသိပ္မသိဘူး။ အၾကမ္းဖ်ဥ္းသိတာကေတာ့ အဲဒီေန ့မွာလူေတြဟာေၾကာက္စရာ ေကာင္းျပီး ထူးဆန္းတဲ့အ၀တ္အစားေတြ၀တ္ၾကတယ္။
ကေလးေတြက အိမ္ေတြေရွ ့လာျပီး trick or treat ဆုုိေအာ္ရင္ ခ်ဳိခ်ဥ္ေတြေပးလႊတ္ၾကတယ္။
အိမ္ေတြမွာလည္း သူရဲ တေစၦပံုုေတြနဲ ့ေၾကာက္စရာေကာင္းေအာင္ ျပင္ဆင္ထားၾကတယ္။
ျမန္မာသေဘာဆုုိရင္ေတာ့မေကာင္းဆုုိး၀ါးေတြမလာေအာင္ကာကြယ္တဲ့သေဘာလိုုလိုုဘဲ။
အေမရိကန္ေတြက ခရစ္စမတ္ဆုုိရင္လည္း သူတိုု ့ရဲ ့အိမ္တြင္းတင္မက ျခံေရွ ့မွာ အသားကုုန္အလွဆင္ၾကတာညဖက္ေတြဆုုိမီးေရာင္စံုု နဲ ့သိပ္လွတယ္။ ခုု Halloween မွာလည္းမရုုိးရဘူး။
အိမ္ေရွ ့မွာသူရဲတေစၦပံုုေတြခ်ိတ္ထားတာေၾကာက္စရာ စိတ္၀င္စားစရာ။ တေန ့ကအုုိင္အုုိရာတုုိ ့အိမ္အေနာက္ဖက္ကအိမ္ေရွ ့ကုုိျဖတ္သြားေတာ့ သစ္ပင္ေတြမွာ သူရဲပံုု လြင့္လြင့္လြင့္လြင့္ေတြကိုုခ်ိတ္ထားရံုုမကဘူး။ ျမက္ခင္းထဲမွာပါ သခ်ဳၤ ိင္းပံုုစံုုလုုပ္ထားတယ္။ အုုတ္ဂူပံုုေတြ နဲ ့ျပင္ဆင္ထားတယ္။
တခ်ဳိ ့အိမ္အ၀င္တံခါးမွာေတာ့ လိေမၼာ္ေရာင္ေတြအစိမ္းေတြပါတဲ့ ပန္းျခင္းေတြ ပန္းခက္ေတြ ပန္းဆုုိင္းေတြခ်ိတ္ထားၾကတယ္။ ျပီးေတာ့လိေမၼာ္ေရာင္ေတာက္ေတာက္ဖရံုုသီးေတြခင္းထားၾကတယ္။
လွလည္းလွစိတ္၀င္စားစရာလည္းေကာင္းေၾကာက္စရာလည္းေကာင္းနဲ ့က်မရဲ ့အာရံုုေတြကိုုဖမ္းစားေနၾကတယ္ေလ။
သဘာ၀ၾကီးနဲ ့ဘယ္လိုုဆုုိင္လည္းဆုုိေတာ့..
ဒီလိုုေလ..
အခုုက fall ရာသီဆုုိေတာ့သစ္ပင္ေတြက အနီေတြအ၀ါေတြ ျဖစ္လိုု ့ေၾကြတာေတြေၾကြေ၀တာေတြေ၀နဲ ့ေလ။
အဲဒီ fall season နဲ ့လိုုက္ဖက္တဲ့ အေရာင္ေတြဟာ လိေမၼာ္ေတြ အ၀ါေတြ အနီေတြ စိမ္း၀ါ၀ါေတြမိုု ့
ဒီရာသီရဲ  ့ဖက္ရွင္ကလည္း အဲလိုုအေရာင္မ်ဳိးေတြေပါ့။ အဲဒီအေရာင္အ၀တ္အစားေတြ ပစၥည္းေတြ ဆုုိင္ေတြေပၚမွာေတြ ့လာရျပီေလ။
အိမ္တြင္းအလွဆင္တဲ့အေရာင္ေတြ ခန္းစည္းေတြ ပန္းေတြ ေကာ္ေဇာေတြလည္း ဒီလိုုအေရာင္ေတြနဲ ့အလွဆင္လာၾကျပီေလ။
ေစ်းဆုုိင္စတိုုးဆုုိင္ၾကီးေတြမွာလည္း ဖရံုုသီးလိေမၼာ္ေရာင္ေတြ ေကာက္ရုုိးေတြ ပန္းစည္းပန္းခက္ေတြနဲ ့ျမိဳင္ေနၾကျပီ။
က်မႏွစ္သက္တဲ့ အရုုပ္ေလးႏွစ္ရုုပ္၀ယ္လာျပီး က်မလည္းအိမ္မွာအလွဆင္ထားတယ္ေလ။


ခ်စ္စရာမေကာင္းဘူးလား။ ၾကည့္ပါအုုန္း။




အားလံုုးကိုုေက်းဇူးတင္လ်ွက္..
ခ်စ္ခင္ေလးစားေသာ..
အိုုင္အိုုရာ

ျမတ္ၾကည္ေလးေရ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးႏွစ္သက္မိေနတာေလးတင္ေပးပါဆုုိလိုု ့တင္လိုုက္ျပီေနာ္။
ျမတ္ၾကည္ေလးနဲ ့သူငယ္ခ်င္းမ်ားအားလံုုးအတြက္..
စာလာဖတ္သူအားလံုုးကုုိက်မသူငယ္ခ်င္းေတြလိုု ့သေဘာထားပါတယ္ရွင္။

မွတ္ခ်က္..ပံုုေကာင္းမရွိလိုု ့ရုုိက္ဖုုိ ့ၾကံရင္းခုုမွပဲတင္ျဖစ္လိုု ့ေအာက္တုုိဘာမကုုန္ခင္မတင္လိုုက္ျဖစ္ပါ။
ခုုေတာ့ရွိတဲ့ပံုုနဲ ့ဘဲ ..မွန္းၾကည့္ႏုုိင္ေအာင္လိုု ့တင္လိုုက္ပါတယ္။

ေအာက္ကစားစရာေတြက ဒီေန ့သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့သြားစားျဖစ္တဲ့ Middle East ဆုုိင္ကေန ့လည္စာ။ ေဘာနပ္စ္ေပါ့။ း)
ဆိတ္သားကဘတ္နဲ ့ထမင္း အရြက္သုုတ္ ပဲဟင္း ဟမ္းမတ္စ္ ပီတာဘရက္ဒ္လိုု ့ေခၚတဲ ့နံျပားလိုုလိုုဟာ
ဗယာေၾကာ္နဲ ့တူတာေလးေတြက Falafel လိုု ့ေခၚတယ္။ အရသာကလည္းဗယာေၾကာ္နဲ ့ေတာ္ေတာ္ဆင္တယ္။ ဒါေပမဲ့ က်မတိုု ့ရဲ  ့ဗယာေၾကာ္ကပိုုေမႊးတယ္။
စားေသာက္ဆုုိင္အသြား လူ၀ီဇီယားနားရဲ  ့အထိမ္းအမွတ္ fleur-de-lys






Saturday, October 18, 2014

အႏုုိင္က်င့္ခံရျခင္း

တကယ္ေတာ့ခုုတစ္ေလာက်မစိတ္မအားလူမအားျဖစ္ေနပါတယ္။
က်မစိတ္မအားတာက်မစိတ္မထားတတ္လိုု ့ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။
က်မတစ္ခုုခုုလုုပ္စရာရွိေနရင္ မျပီးမခ်င္းစိတ္မအားဘူး။
လူကသာမလုုပ္တာစိတ္ကမအားဘူး။ း)
ပူပင္စရာေတြကိုု စိတ္ထဲမွာသိမ္းဆည္းမထားျဖစ္ေအာင္ေလ့က်င့္ေနတယ္ေလ။
အေတြ ့အၾကံဳေတြအရ စာေတြအရ ပူပင္ရတာေတြဟာ ျဖစ္လာလိုု ့ပူရတာထက္စိုုးရိမ္မွုုေၾကာင့္ပူပင္ရတာပိုုမ်ားပါတယ္။
ဒါကိုုေသေသခ်ာခ်ာနားလည္ခဲ့ျပီးသားပါ။ ဘ၀အေတြ ့အၾကံဳေတြအရ။
လူကလည္းအျမဲတမ္းအားေနတယ္ရယ္လိုု ့မရွိဘူး။
အျပင္ကိစၥရွိရင္ရွိမရွိရင္အိမ္ကိစၥရွိ။
အိမ္ရွင္မဆုုိေတာ့လည္းရံုုးပိတ္ရက္မွာမွလုုပ္စရာေတြကလည္းမ်ားသား။
အဲလိုုအခ်ိန္မွာ ဒီႏွစ္ရက္သံုုးရက္မွာ က်မဘေလာ့ကိုုဖြင့္လိုုက္ရင္
neocounter.neoworxblogtools.net/.....ဆုုိတဲ့၀က္ဆုုိဒ္ကုုိအလိုုလိုုဆက္ျပီးသားျဖစ္ျပီး
ေရာက္ေရာက္သြားတယ္။
က်မရဲ  ့ဘေလာ့လစ္စ္ထဲက စုုရဲ  ့စိတ္ေစရာ တုုိ ့အရင္က ဂငယ္ရဲ  ့လြယ္အိတ္တုုိ ့လိုုမ်ဳိး သူတုုိ ့ဆုုိဒ္ကုုိဖြင့္ရင္သူတိုု ့ဆုုိဒ္မပြင့္ပဲ ကုုိယ္မသိတဲ့မလုုိလားတဲ့ တျခားဆုုိဒ္တစ္ခုုကိုုေရာက္ေရာက္သြားတာမ်ဳိးေလ။ အဲဒီမွာ သူတိုု ့ေရာင္းခ်င္တာကိုုေၾကာ္ျငာထားတယ္ေလ။ 
တခ်ဳိ ့လည္းၾကံဳဘူးမယ္ထင္ပါတယ္။ သူတိုု ့ေတြၾကံဳတုုန္းကလည္းအေတာ္စိတ္ပ်က္သြားၾကမယ္ထင္ပါတယ္။က်မႏွစ္သက္တဲ့ဘေလာ့ေလးေတြအဲလိုုျဖစ္ေနတုုန္းက
စိတ္မေကာင္းဘူးဖတ္မရလိုု ့။ ဒါေပမဲ့ဘာေၾကာင့္အဲလိုုျဖစ္သြားသလဲဆုုိတာကိုုေတာ့ နားမလည္ခဲ့ဘူး။ ဘေလာ့သက္တမ္းကုုန္သြားလိုု ့မ်ားလားလုုိ ့ပဲေတြးမိခဲ့တယ္။
ခုုက်မကိုုယ္တုုိင္ၾကံဳေတာ့ ကုုိယ့္ဘေလာ့ေလးပ်က္သြားမွာစိုုးရိမ္သလိုု ႏွေျမာစိတ္လည္းျဖစ္မိပါတယ္။
ကိုုယ္ကကြန္ျပဴတာသမားမဟုုတ္ေတာ့လည္းထဲထဲ၀င္၀င္လုုပ္ရတာမ်ဳိးေတြမလုုပ္တတ္သလုုိနားမလည္ပါဘူး။
ဒါေပမဲ့စိတ္ထဲမွာေတာ့ ခံျပင္းမိတယ္။
ကုုိယ့္စိတ္ကူးေလးနဲ ့ကုုိယ္ဖန္တီးထားတဲ့အရာကိုု တျခားသူတျခားအဖဲြ ့အစည္းက ေခါင္းပံုုျဖတ္အႏုုိင္က်င့္သလိုုမ်ဳိးခံစားရတယ္။
ဒါသူမ်ားရဲ  ့ဖန္တီးထားမွုုကိုု အေခ်ာင္ေခါင္းပံုုျဖတ္အျမတ္ထုုတ္တာဘဲ။

ဒါနဲ ့က်မရဲ  ့နကုုိယ္ဗီဇကျပန္ေခါင္းေထာင္လာတယ္။
ဒီတုုိင္းေတာ့ေခါင္းငံုု ့အရွုုံးမေပးႏုုိင္ဘူး။ အစြမ္းရွိသေရြ ့ေတာ့ျပန္ခုုခံရမယ္။
ဘာလုုပ္ရမလဲဆုုိျပီး အင္တာနက္မွာ အဲဒီ ဆုုိဒ္နံမည္ရုုိက္ျပီးရွာၾကည့္တယ္။
ဒီေတာ့မွ ကုုိယ့္လုုိခံထားရတဲ့လူေတြေမးထားတာေတြ 
ျပန္ေျဖထားတာေတြဖတ္ရတယ္။

အေမးအေျဖေတြအျပင္ ေျဖတဲ့သူက ေပးထားတဲ့လင့္ေတြကိုုလည္းလုုိက္ဖတ္ၾကည့္လိုုက္တယ္။
ျပည့္ျပည့္စံုုစံုုပုုိသိရတာေပါ့။
ကုုိယ့္အေျခအေနနဲ ့တူတာေလးၾကည့္ျပီးသူတိုု ့ညႊန္းတဲ့အတုုိင္းလုုပ္လုုပ္ၾကည့္တယ္။
သံုုးေလးမ်ဳိးဖတ္လိုုက္လုုပ္ၾကည့္လိုုက္နဲ ့..သိပ္လည္းမဖ်က္ရဲ မႏိွပ္ရဲဘူး။ သူ ့ဟာမပ်က္ပဲကုုိယ္လုုပ္မွကုုိယ့္ဟာပ်က္သြားစိုုးလိုု ့။ း)

က်မမွတ္မိသေလာက္
တစ္ခုုက ကုုိယ္သံုုးတဲ့ ဘေရာက္ဆာေပၚမူတည္ျပီး တခ်ဳိ ့ဟာေတြရွင္းပစ္ရတယ္။
က်မကFirefox သံုုးေတာ့ အဲဒီ က Tools ေအာက္ကေန Clear Recent History ကုုိသြားျပီး Browsing & Download history ရယ္ Cache ရယ္ကိုု Clear လုုပ္ပစ္ရတယ္။ လုုပ္ျပီးေတာ့ ရီစတာ့ျပန္လုုပ္ခုုိင္းတယ္။
အဲဒီအတုုိင္းလုုပ္ေပမဲ့ မထူးျခားေသးဘူး။
ဒါနဲ ့ဆက္စပ္တာေတြထပ္ဖတ္ၾကည့္ျပန္တယ္။
ခံထားရတဲ့သူေတြက သူတို ့ရဲ  ့ဘေလာ့လစ္စ္ေအာက္ဆံုုးမွာ အဲဒီဟက္ခ္လုုပ္ထားတဲ့ ဆုုိဒ္ရဲ  ့gadget ကုုိဖယ္ပစ္တာအဆင္ေျပသြားတယ္တဲ့။ ဒါနဲ ့က်မလည္း က်မရဲ  ့ဘေလာ့လစ္စ္ေတြ တခုုခ်င္းစစ္ၾကည့္တယ္။
အဲဒီဆိုုဒ္ကိုုမေတြ ့ဘူး။ ေတာ္ေတာ္လည္းစိတ္ပိန္လာျပီ။ 

ေနာက္ဆံုုးေတာ့မွ 
ဒီနံမည္ကိုုနည္းနည္းရင္းႏွီးသလိုုဘဲ ဆုုိျပီးအဲဒီေပၚေပၚလာတဲ့ ဆုုိဒ္ရဲ  ့URL ကိုုတလံုုးခ်င္းလိုုက္ဖတ္ေတာ့မွ 
အထက္မွာေရးျပခဲ့တဲ ့နီယိုုေကာင္တာ ဆုုိတာ က်မအရင္တုုန္းက က်မဆုုိဒ္ကိုုလာလည္တဲ့ ဧည့္သည္ေတြကိုု ေဖၚျပေပးတဲ့ဆုုိဒ္ဆုုိတာသတိထားမိသြားတယ္။ ဒါနဲ ့က်မဆုုိဒ္ထဲမရမကျပန္၀င္ ျပီး 
Layout ေအာက္ကေနသြားျပီး က်မထဲ့ထားခဲ့တဲ့ အဲဒီဆုုိဒ္ရဲ  ့gadget ကိုု remove လုုပ္ပစ္လိုုက္ေတာ့မွ ျပန္ရသြားတာ။ (ျပန္၀င္တယ္ဆုုိတာကလည္း အလုုအယက္ က်မတုုိ ့ပိုု ့စ္ေရးဘိုု ့sign in ၀င္သလိုု sign in ကိုုသူ ့ဆုုိဒ္ကိုုခ်ိန္းေနခ်ိန္မွာအလုုအယက္ႏွိပ္ရတာ။ အဲဒီဆုုိဒ္ကိုုကူးတာသိပ္ျမန္တယ္။ က်မရဲ  ့မမအိုုင္အိုုရာဘေလာ့ေလးေပၚျပီးခ်က္ခ်င္း connecting ဆုုိအဲဒီကိုုတန္းေရာက္ေရာက္သြားတာ။)
ဒါေတာင္ခ်က္ခ်င္းမရခ်င္ဘူး။ သူ ့ဆုုိဒ္ကိုု connecting လုုပ္ေနတုုန္းကလိုုဘဲ က်မ ဘေလာ့ရဲ  ့အ၀ုုိင္းေလးကလည္ေနတာ မရပ္ဘူး။ က်မမနက္၂နာရီအိပ္တဲ့ထိမရပ္ဘူး။ ဒါေပမဲ့အဲဒီဆုုိဒ္ကိုုေတာ့ေရာက္မသြားေတာ့ဘူး။ ဒီမနက္အိပ္ယာက ႏုုိးေတာ့ ခ်စ္ခ်စ္က ဘေလာ့ေလးျပန္ရသလားလိုု ့အရင္ေမးတယ္။ ရသလုုိလိုုပဲ ဒီမနက္ျပန္ဖြင့္ၾကည့္မွသိမယ္လိုု ့ဆုုိျပီးထထခ်င္းဘေလာ့ဖြင့္ၾကည့္တာျပန္ရသြားတယ္။ စိတ္ခ်မ္းသာသြားတယ္။ 
သူမ်ားအႏုုိင္က်င့္ခံရတာကုုိျပန္လည္ေျဖရွင္းလိုုက္ႏုုိင္လိုု ့ရယ္
ကုုိယ့္စိတ္တုုိင္းက်ဖန္တီးထားတဲ့ဘေလာ့ေလးျပန္ေကာင္းသြားလိုု ့ရယ္ေပါ့။

ဒါေၾကာင့္ကုုိယ့္လိုုခံရတဲ့သူေတြရွိရင္ စမ္းၾကည့္ရေအာင္အေထာက္အကူရတဲ့ လင့္ေလးကိုု 
မ်ွေ၀ေပးရင္းစန္းထြန္းနဲ ့တီတင့္ရဲ  ့ခ်ဲလင့္ခ်္ကိုု ဒီပုုိ ့စ္ေလးနဲ ့တုုန္ ့ျပန္ေပးလိုုက္ပါတယ္လိုု ့...
တကယ္လိုု ့မ်ားဒီလိုုအျဖစ္မ်ဳိးၾကံဳခဲ့ရင္
အဲဒီလင့္ေအာက္ကလင့္ေလးေတြသြားျပီးဖတ္ၾကည့္ရင္ပုုိျပီးရွင္းရွင္းလင္းလင္းနားလည္ပါလိမ့္မယ္။
ရွာေနရမွာစုုိးလိုု ့ျပန္ဖတ္ျပီး ေအာက္ကလင့္ေလး ထဲ့ေပးလိုုက္ပါတယ္။
ကုုိယ္နဲ ့တူတာေလးေတြလိုုက္ဖတ္ျပီး စမ္းၾကည့္တာပိုုေကာင္းပါတယ္။
ဒီဆုုိဒ္ ကေတာ့ရွင္းျပထားတာပါ။


လာလည္သူမ်ားအားလံုုးစိတ္ခ်မ္းသာကုုိယ္က်န္းမာၾကပါေစရွင္။
အားလံုုးကုုိေက်းဇူးတင္လ်ွက္...
အိုုင္အိုုရာ


Friday, September 5, 2014

ကုုိယ္

ကုုိယ္ဟာ ဖိစီးမွုုကုုိမုုန္းသူ။
တြန္းအားေပးမွုုကိုုမခံစားႏုုိင္သူ။
လုုပ္ရမယ္လုုပ္ရမယ္လိုု  ့တာ၀န္တစ္ခုုလိုုဘာမွမလုုပ္ခ်င္သူ။
သူမ်ားကိုုဖိအားမေပးခ်င္သလိုုကုုိယ့္အေပၚေရာက္လာမဲ့ဖိအားမွန္သမ်ွအတတ္ႏုုိင္ဆံုုးေရွာင္သူ။
ကုုိယ့္တာ၀န္ကုုိယ္ယူလိုုသူ။
မျဖစ္မေနလုုပ္ရမဲ့အလုုပ္ဆုုိရင္ေနာက္ဆံုုးက်မွလုုပ္သူ။
ဒါေပမဲ့ျပင္ဆင္မွုုမရွိပဲဘာအလုုပ္မွမလုုပ္ခ်င္သူ။
ကုုိယ့္ကုုိျပင္ဆင္ခ်ိန္မေပးပဲခုုခ်က္ခ်င္းေတြးခုုခ်က္ခ်င္းေျဖဆုုိစိတ္မေပ်ာ္သူ။
ကုုိယ္လုုပ္တဲ့အလုုပ္ဟာေသေသသပ္သပ္ထြက္လာတာပဲလိုုလားသူ။
ကုုိယ္ဟာအသက္ၾကီးလာတာနဲ ့အမွ်တတ္ႏုုိင္သမ်ွေအးေအးေဆးေဆးရီလက္စ္ေလးေနခ်င္သူ။

ကုုိယ္ဟာလြတ္လပ္စြာေနလုုိသူ။
အေႏွာင္အဖဲြ ့ကင္းလိုုသူ။
ကုုိ္ယ္ဟာလူအမ်ားနဲ ့ေတြ  ့ဆံုုရတဲ့ပဲြလမ္းေတြေျမာက္မ်ားစြာတက္ခဲ့ျပီးျပီ။
အဲဒီလိုုပဲြမ်ဳိးေတြကုုိလည္းညီးေငြ ့ေနသူ။ အဲဒီလိုုပဲြမ်ဳိးေတြကိုုတက္ရမွာပ်င္းေနသူ။
ကုုိ္ယ္လုုပ္ခ်င္တာက
သဘာ၀ေတာေတာင္ေတြၾကားမွာခ်စ္စရာငွက္ကေလးေတြရဲ  ့ေတးသီသံနားေထာင္ရင္းဒါဘာမ်ဳိးစိတ္ဘာေကာင္
လိုု ့စိတ္အေတြးနဲ ့ေတြးမွန္ဘီလူးနဲ ့ၾကည့္ျပီးအတည္ျပဳခ်င္သူ။
ဒါမွမဟုုတ္ရင္
မ်က္ေစ့တစ္ဆံုုးျမင္ေနရတဲ့သဘာ၀ပန္းရုုိင္းခင္းၾကီးကိုုအေႏွာက္အယွက္မရွိအေၾကာင့္က်မရွိထုုိင္ေငးေနခ်င္သူ။

ကုုိယ္ဟာခြင့္လႊတ္တတ္သူ။
ကိုုယ္ဟာသူမ်ားဖက္ကအျမဲေတြးေပးသူ။
ကိုုယ္ဟာကုုိယ့္အျပစ္ကုုိကုုိယ္အရင္ရွာတတ္သူ။
ကုုိယ့္ေၾကာင့္သူမ်ားစိတ္အေႏွာက္အယွက္လံုုး၀လံုုး၀မျဖစ္ေစလိုုသူ။
ကုုိယ္ဟာအလြန္အားနာတတ္သူ။
ကိုုယ္ဟာသံေယာစဥ္ၾကီးတတ္သူ။
ကုုိယ္ဟာသက္ၾကီးရြယ္အုုိမ်ားကိုုသနားတတ္သူ။

ကုုိယ္လုုပ္ခ်င္ျပီဆုုိ
စနစ္တက်ပလန္ဆဲြျပီးမွလုုပ္တတ္သူ။
ကိုုယ္ဟာေပ်ာ့ေျပာင္းသလိုုနဲ ့မာေၾကာသူ။
ကုုိယ္ဟာမာေၾကာသလိုုနဲ ့ေပ်ာ့ေျပာင္းသူ။
ကုုိယ္ဟာသတၱိနည္းသလိုုနဲ ့သတၱိရွိသူ။
ကိုယ္ဟာသတၱိရွိသလိုုနဲ ့သတၱိနည္းသူ။

ကုုိယ္ဟာေတာ္သလုုိလိုုနဲ ့ညံ့ဖ်ဥ္းသူ။
ကုုိယ္ဟာ၀ိရိယရွိသလိုုလိုုနဲ ့၀ိရိယနည္းသူ။
ကုုိယ္ဟာၾကိဳးစားသလိုုလိုုနဲ ့မၾကိဳးစားသူ။


ကုုိယ္မေကာင္းတာေတြအမ်ားၾကီးေရးလိုု ့ရေသးတယ္။
ခုုေတာ့ဒီေလာက္ဘဲ။

(အခြ်န္နဲ ့မသူစန္းထြန္းေလးနဲ ့သူငယ္ခ်င္းမ်ားအတြက္)
ခ်စ္ေသာ
မမအိုု္င္အိုုရာ






Sunday, August 31, 2014

ခ်စ္သူႏွင့္ပတ္သက္ေသာအပိုုင္းအစမ်ား ၂

သူဟာေက်ာင္းသားဘ၀တုုန္းကစိတ္ရွည္သေလာက္ ခုုမ်ားေတာ့စိတ္ကိုုမရွည္တတ္ေတာ့ျပန္ဘူး။
"ဘာလိုု ့ဒီေလာက္စိတ္တုုိေနရတာလဲ
 ၾကီးက်ယ္တဲ့အျပစ္လုုပ္ထားတာလဲမဟုုတ္ဘူး။
ေစာ္ကားေမာ္ကားေျပာဆုုိေနတာလဲမဟုုတ္ဘူး။
ဘာျဖစ္လိုု ့စိတ္မရွည္ျဖစ္ေနရတာလဲ။
ဟုုိးတုုန္းကေတာ့ စိတ္ရွည္လိုုက္တာ။
စိတ္ရွည္အလိုုလိုုက္လြန္းလိုု ့ဘဲခ်စ္ခဲ့ရတာကုုိ။"

အဲတုုန္းက ဒီေလာက္အရစ္ရွည္တတ္မွန္းမသိဘူးတဲ့။ ၾကည့္စမ္းပါဦး။ ရက္ရက္စက္စက္ေျပာရက္လိုုက္တာ။ အရင္တုုန္းကေတာ့ လုုပ္တာကုုိင္တာစိတ္ရွည္တယ္။ ေသသပ္တယ္။ စနစ္က်တယ္။ စည္းကမ္းရွိတယ္တဲ့။ မရမခ်င္းလုုပ္လိုု ့ဇဲြေကာင္းတယ္တဲ့။ ခုုေတာ့အဲဒါေတြကအရစ္ရွည္ေပရွည္သတဲ့။

စိတ္ေကာက္ရမွာကလည္း ႏွစ္ေယာက္ထဲရွိတာ။
စကားမေျပာဘဲ ၁၅ မိနစ္ေလာက္ေနၾကည့္လိုုက္တာေတာင္ ပ်င္းလာတယ္။
အသက္ကေတာ့ၾကီးလာျပီ။
စိတ္ကူးယဥ္ဆန္ေသာခ်စ္ျမတ္ႏုုိးျခင္းအမွုုေတြလည္းတျဖည္းျဖည္းနဲ ့ေပ်ာက္ကုုန္ျပီ။

ဒါေပမဲ့လက္ေတြ ့ဆန္ေသာခ်စ္ျမတ္ႏုုိးျခင္းအမွုုေတြေတာ့တစတစနဲ ့အစားထုုိး၀င္ေရာက္လာၾကတယ္လိုု ့ေတာ့
ေျပာလိုု ့ရျပန္တယ္။ (ဒီလိုုဘဲေျဖေတြးရတာေပါ့ေလ။) ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ေပးတာ။ ေပါင္မုုန္ ့မီးကင္တာ။ အ၀တ္ေခါက္ေပးတာ။ အ၀တ္ေလွ်ာ္တာ။ အမွုုိက္ပစ္တာ။ အိပ္ယာသိမ္းတာ။ သန္ ့ရွင္းေရးလုုပ္တာ။။ ပန္းကန္ေဆးတာ။သူအလုုပ္သြားလိုု ့က်မအိပ္ေနရင္ က်မမႏိုုးေအာင္တုုိးတိုုးတိတ္တိတ္လုုပ္တတ္တာ။ က်မကိုုႏွုုတ္မဆက္ပဲ တုုိးတိုုးတိတ္တိတ္ ထြက္သြားရင္ က်မကႏုုိးလာလိုု ့သူ ့ကုုိမေတြ ့ေတာ့ရင္ ႏွုုတ္မဆက္သြားလိုု ့ဆုုိ ျပီးေနာက္သြားရင္ႏွုုတ္ဆက္သြားပါလိုု ့ေျပာ။
ေဟာ..အိပ္ေနတုုန္း ႏွုုတ္ဆက္ျပန္ေတာ့ျပန္အိပ္မရျပန္ဘူးေျပာ။ ဒီလိုုနဲ ့က်မေျပာတဲ့အေပၚမူတည္ျပီးႏွုုတ္ဆက္တလွဲ ့မႏွုုတ္ဆက္တလွဲ ့။အျမဲအတူတူေနေနရေတာ့လည္း က်မကုုိလြမ္းတယ္ဆုုိတာမ်ဳိးေတြ သတိရမိတယ္ဆုုိတာမ်ဳိးေတြလည္း မၾကားရတာၾကာလွေပါ့။
ဟိုုးတုုန္းက လက္ေဆာင္ေပးရင္ သူ ့စိတ္ကူးေလးနဲ ့သူ၀ယ္လာတယ္။
က်မႏွစ္သက္တဲ့အေရာင္ေတြနဲ ့ပံုုစံမ်ဳိးေတြ အစစအရာရာ အကုုန္သိတယ္။ မွတ္မိေနတတ္တယ္။ အစားအေသာက္ဆုုိလည္း က်မႏွစ္သက္တတ္တာေတြသိတယ္။ ဘယ္ခရီးကျပန္လာျပန္လာ က်မအတြက္ ေခါင္းကေနေျခအထိအစံုုနီးပါး ပစၥည္းအေသးအဖဲြေလးေတြကအစ၀ယ္လာတတ္တယ္။ က်မက အိတိကိြစိလွတပတေလးေတြခ်စ္တတ္မွန္းသိလိုု ့ဘီးေလးကအစ အလွစိုုက္ပန္းအုုိးအထိ၀ယ္လာေပးတတ္တယ္။ ေဘာင္းဘီဆုုိလည္းက်မဆုုိဒ္မွန္း၀ယ္လာတာအေတာ္ဘဲ။

ခ်စ္သူေတြဘ၀တုုန္းက သူကမေလးရွားတုုိ ့ထုုိင္းတိုု ့တရုုတ္တုုိ ့ကိုုခရီးထြက္တတ္တယ္။
အဲတုုန္းကႏုုိင္ငံျခားသြားတဲ့သူေတြဆုုိတာလည္းရွားေတာ့စေကာ့ေစ်းမွာ သေဘၤာသားေတြလာလာေရာင္းတတ္တဲ့ဆုုိင္မ်ဳိးေတြမွာ ႏုုိင္ငံျခားကလာတဲ့ပစၥည္းကိုုယ္ၾကိဳက္တတ္တာေလးေတြ
သြားသြားၾကည့္ရေမးရတယ္။ သူမေလးတုုိ ့ထုုိင္းတိုု ့ကျပန္လာရင္ က်မအတြက္ဆုုိအမ်ားၾကီး၀ယ္လာတာ။ သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာင္သေဘာက်ၾကတယ္။ တခါတခါ သူငယ္ခ်င္းေတြအတြက္ပါ အမွတ္တရေလးေတြ၀ယ္လာတတ္ေသးတယ္။ မ်က္ႏွာလိမ္းတဲ့ခရင္မ္တုုိ ့လိုုးရွင္းတုုိ ့ေရေမႊးတုုိ ့ဆုုိတာျပတ္တယ္ကိုုမရွိသေလာက္ဘဲ သူ၀ယ္လာတာေတြနဲ ့။ ခုုမ်ားေတာ့ ေမြးေန ့ေတာင္မွ ကုုိယ္ၾကိဳက္တာကုုိယ္ေရြး သူကပိုုက္ဆံရွင္းတယ္။ ဘယ္မွာလည္းရုုိမန္းတစ္။ လူကိုုအလိုုလိုုက္တာေတာင္မွ ခ်စ္လိုု ့အလိုုလိုုက္တာမ်ဳိးမေျပာဘူး။ က်မၾကိဳက္တာစား။ ၾကိဳက္တဲ့ဆုုိင္ေရြး သူကေခ်း(ဂ်ီး)မမ်ားဘူးဆုုိေျပာလိုုက္ေသးတာ။ ဘာစားမလဲေမးရင္ၾကိဳက္တာခ်က္တဲ့။ က်မခ်က္မွာကိုုေၾကာက္လိုု ့တဲ့။ ေဆးစရာေတြထြက္လာေတာ့မယ္ သူေဆးရေတာ့မယ္ဆုုိျပီး။ ဘယ္လိုုၾကီးမွန္းကိုုမသိဘူး။

တစ္ေနရာရာသြားၾကရင္ ယုုတ္စြအဆံုုး တစ္ပါတ္တစ္ခါ ႏွစ္ခါ ေစ်းသြားၾကရင္ေတာင္မွ အနားမွာမေနဘူး။
ဒီမွာေစ်း၀ယ္တာကေတာ့ ဟင္းခ်က္စရာလည္းစတုုိးဆုုိင္ၾကီးေတြမွာပဲ၀ယ္ၾကရတာမဟုုတ္လား။ အဲဒါ အဲလိုုသြားၾကရင္လည္းအထဲေရာက္တာနဲ ့ဘယ္ဖက္ထြက္သြားမွန္းကုုိမသိဘူး။ ေပ်ာက္သြားေရာ။
အစကဆုုိသိပ္ေဒါကန္တာ။ ဒီကသူပါတယ္မွတ္ျပီး စကားေတြေျပာ အနားကပစၥည္းထဲ့တဲ့လွည္းကိုု ကုုိယ့္လွည္းမွတ္လိုု ့မွားထဲ့။ ေနာက္နားကလူကုုိကုုိယ့္လူမွတ္လိုု ့ဆဲြမလိုုလိုု ခဏခဏျဖစ္။
ခုုေတာ့ အထာက်သြားျပီ။ ၀င္ကတည္းက တြန္းလွည္းကုုိကုုိယ့္ဖာသာယူျပီး ကုုိယ္သြားခ်င္တဲ့လိုုင္းကုုိယ္သြားတယ္။ အခ်ိန္တန္ရင္ တစ္ေနရာရာကေနေပၚလာလိမ့္မယ္ဆုုိျပီး။

ကုုိယ္ကစိတ္ကူးနဲ ့စဥ္းစားျပီးပစၥည္းေတြဖတ္ၾကည့္ကိုင္ၾကည့္လုုပ္ေနတုုန္း ေနာက္ကေန လူကိုုပုုခုုန္းတုုိက္ျပီး ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားရင္ အဲဒါသူလိုု ့သာမွတ္လိုုက္ေတာ့။ အဲဒါကိုုက်မကလည္း မမွတ္ဘူး။
ျပဳန္းဆုုိ ကုုိယ့္ကိုုပုုခုုန္းတုုိက္သြားရင္တုုိ ့တြန္းလွည္းကိုုဆဲြယူသြားရင္တုုိ ့ဆုုိ အမေလး..လန္ ့လိုုက္တာ..ဆုုိေျပာေနၾက။ သူက က်မအဲလိုုေျပာတာအေတာ္သေဘာက်ပံုုရတယ္။ အျမဲပဲ ျပန္ေပၚလာရင္ရုုိးရုုိးမေပၚလာဘူး။ ပုုခုုန္းကုုိတုုိက္ခ်ျပီးမွေပၚလာတယ္။ က်မကလည္း အျမဲ အမေလးလန္ ့လုုိက္တာလိုု ့ေျပာတယ္။ စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့က်မလည္းခုုေတာ့အဲလိုုလုုပ္တာကိုုေတာင္အျမင္ကပ္ရာကေနခ်စ္တတ္ေနျပီထင္တယ္။  လႊတ္ထားလိုုက္တယ္။ တစ္ခါတစ္ခါဆုုိ သူ က်မေပ်ာက္လိုု ့ဖုုန္းကိုုဆက္တုုိက္ေခၚေနျပန္ေရာ။ က်မကလည္း အဲလိုုေန ့မ်ဳိးဆိုု ရံုုးမွာစည္းေ၀းရွိလိုု ့ဖုုန္းကုုိအသံပိတ္ထားျပီးျပန္မဖြင့္ထားမိတဲ့ေန ့မ်ဳိးတုုိ ့ျဖစ္ေနတတ္ျပန္တယ္။
စိတ္ထဲကေတာ့ အဲလိုု လြဲရင္ၾကိတ္ျပီး၀မ္းသာေနတာ။ သြားခ်င္ဦး သပ္သပ္ဆုုိျပီးေတာ့ေပါ့။ 

ေခါင္းကိုက္ဇက္ေၾကာတက္လိုု ့ကိုုကုုိ..ဒီနားေလးနည္းနည္းႏွိပ္ေပးပါလားေျပာရင္ မ်က္လံုုးကအဲဒီပုုခုုန္းတုုိ ့ဇက္တုုိ ့မွာမရွိဘူး။ ေလးငါးခ်က္ႏွိပ္ျပီး လက္မသန္ေတာ့ဘူးလိုု ့ေျပာတယ္။ သူ အေၾကာတက္ေနမေကာင္းျဖစ္ရင္ က်မကသိပ္ႏွိပ္ေပးခ်င္တာ။ ဒါမွက်မႏိွပ္ေပးဖုုိ ့ေတာင္းဆိုုခဲ့ရင္ သူတစ္လွဲ ့ကုုိယ္တစ္လွဲ ့သေဘာေပါ့။ သက္သာေစခ်င္တာလည္းတစ္ေၾကာင္းေပါ့။ အဲဒါ မႏွိပ္ေပးနဲ ့တဲ့။ ဇြတ္ႏွိပ္ေပးရင္ ရျပီရျပီဆုုိျပီးကုုိယ္ကိုုတြန္ ့လိမ္ျပီးရုုန္းထြက္သြားေရာ။

ခုုေလက်မအေၾကာင္းတစ္ခုုခုုေျပာဖုုိ ့အစပ်ဳိးရင္ အလည္ကအေၾကာင္းကိုုနားမေထာင္ခ်င္ဘူး။ ေနာက္ဆံုုးဘာျဖစ္သြားလဲတန္းေမးတယ္။ ေနာက္ဆံုုးျဖစ္တာေျပာ
ျပီးျပန္ေတာ့ ၾကားထဲက သူမ်ားနဲ ့အျပန္အလွန္ေျပာရတာေတြ ျဖစ္ပ်က္တာေတြက ဟ ေနေတာ့ ကုုိယ္ခံစားရ ၾကံဳရတာကိုု ဘာေၾကာင့္ဘယ္လိုုဆုုိတာျပည့္ျပည့္၀၀နားမလည္ျပန္ဘူး။ စိတ္ကိုုအပူမရွိေအာင္ထားဖုုိ ့၊ အပူဆုုိတာ အကုုသိုုလ္ဘဲ။ အဲဒီအကုုသိုုလ္ျဖစ္ေနရင္ ေကာင္းတာေတြနဲ ့ပုုိေ၀းေနေစတယ္။ စိတ္ေအးခ်မ္းမွ ကုုသိုုလ္ျဖစ္တာ။ ဒါမွေအးခ်မ္းျပီးေကာင္းမြန္တာေတြျဖစ္မွာဆုုိျပီး လန္ဘားေက်ာက္သတား အၾကာၾကီးေျပာေနျပန္ေရာ။ ၾကည့္...သူမ်ားေျပာတုုန္းကေတာ့ လုုိတုုိရွင္းေျပာခုုိင္းျပီးသူ ့က်ေတာ့ အင္ဒီးယန္းကားရုုိက္ေနတယ္ ေပအရွည္ၾကီး။

သူကေလဖ်ားခဲတယ္။ ဖ်ားရင္လည္းအျပဳစုုမခံတတ္ဘူး။ ေအးေအးေဆးေဆးအိပ္ယာထဲလွဲေနတာဘဲ။
က်မတုုိ ့အိမ္မွာတစ္ေယာက္ကိုုတစ္ေယာက္သိပ္ျပဳစုုၾကတာ။ က်မေခါင္းကိုုက္လက္ကိုုက္ဆုုိအစ္ကုုိေတြေမာင္ေတြကႏွိပ္ေပးတာ အၾကာၾကီးစကားတေျပာေျပာနဲ ့။ က်မဖ်ားလိုု ့ကေတာ့အေမနဲ ့မမနဲ ့ေသျပီဆရာပဲ။ ဟုုိဟာလည္းမစားဒီဟာလည္းမစား။ ဟုုိဟာေလးလုုပ္ေပး ဒီဟာေလးလုုပ္ေပး က်မစားခ်င္မယ္ထင္တာေလးေတြ။ နဖူးကိုုခဏခဏလာစမ္းရင္လည္းမၾကိဳက္ဘူး။ အၾကာၾကီးပစ္ထားရင္လည္းမၾကိဳက္ဘူး။ က်မဖ်ားရင္ ေပေပေတေတေနျပီးမွဖ်ားေတာ့ တစ္ခါတစ္ခါဖ်ားရင္ ခ်က္ခ်င္းမေပ်ာက္ဘူး။ အဖ်ားေကာင္းေကာင္းမေပ်ာက္ခင္ေရခ်ဳိးေခါင္းေလွ်ာ္ခ်င္တယ္။ ျပန္အေအးမိျပန္ဖ်ား။ အေမနဲ ့မမနဲ ့ကျပန္ျပဳစုုရနဲ ့။ ခုုမ်ားေတာ့ျပဳစုုမဲ့သူမရွိလိုု ့မဖ်ားရဲေပါင္။ ကုုိယ့္ကိုုကုုိယ္ဂရုုစိုုက္လိုုက္တာ။ ဘယ္ေပေပေတေတေနရဲမလဲ။ ဒါေပမဲ့ ကံေကာင္းတာတစ္ခုုက စိတ္မရွည္တတ္ေတာ့တဲ့ ခ်စ္ခ်စ္က က်မဖ်ားရင္ အရမ္းဂရုုစိုု္က္ျပန္တယ္။ အိပ္ယာထဲ ေကာ္ဖီ ဆြတ္ျပဳတ္ဘာညာယူလာျပီး ခြံ ့ေကြ်းတုုိက္ေကြ်းတယ္။ ေဆးေသာက္ခ်ုုိန္ေစာင့္ျပီးထျပီးေဆးတုုိက္ေပးတယ္။ ဘာစားခ်င္လည္းေျပာ သြား၀ယ္ေပးရွာတယ္။ မွတ္မွတ္ရရ ကယ္လီဖုုိးနီးယားမွာတုုန္းက ေက်ာင္းတက္ေနတုုန္းကေပါ့။ က်မဖ်ားတာ သူ ့မွာစိတ္ေတြပူလိုု ့။
နလံထေတာ့ဘာစားခ်င္လည္းတဲ့ ။ က်မ ကမုုန္ ့ဟင္းခါးလိုု ့ေျပာေတာ့ ျမန္မာစားေသာက္ဆုုိင္ကိုုသြားျပီး မုုန္ ့ဟင္းခါးတစ္ပဲြ ၇ေဒၚလာခဲြလား ၆ေဒၚလာခဲြလားမသိဘူး ေပးရတယ္။ ၂ပဲြသြား၀ယ္ျပီးေကြ်းရွာတယ္။ ေျပာရမယ္ဆုုိရင္က်မစားဘူးသမ်ွ မုုန္ ့ဟင္းခါးထဲမွာ သူ ့ထက္ညံ့တာေတာင္ သူ ့ေလာက္မညံ့ဘူးလုုိ ့ေျပာရမယ္။ အညံ့တကာ့အညံ့ဆံုုးဘဲ။
က်မကေတာ့သူျပဳစုုတာကိုု သေဘာေတြက်ေနတာ။ ဖ်ားရတာမဆုုိးဘူးလိုု ့ေတာင္ထင္မိခဲ့တယ္။

 ကဲ...ကုုိယ္ ့သူငယ္ခ်င္းစာဖတ္သူမ်ားေကာ
 သူ ့လိုုေျပာင္းလဲသြားတဲ့သူမ်ားနဲ ့ဘ၀ေဖၚျဖစ္ေနသလား။
ဘ၀ေဖၚမရွိေသးရင္လည္းတခ်ိန္မွာေျပာင္းလဲသြားတတ္တာေလးေတြၾကိဳတင္ျမင္ေယာင္ထားေနာ္။
အရင္တုုန္းနဲ ့ခုုခ်ိန္ထိအတူတူဘဲ..ဆုုိရင္ေတာ့ကုုိယ္က ကြန္ဂရက္က်ဴးေလးရွင္းလုုပ္လိုုက္ပါတယ္ေနာ္။ း)

အားလံုုးကိုုေက်းဇူးတင္လွ်က္။
ခ်စ္ခင္ေသာ
အုုိင္အိုုရာ










Sunday, April 13, 2014

အေတာမသတ္တဲ့က်မ

အေတာမသတ္တဲ့က်မ..
ၾကည့္ေလ။ ျပီးခဲ့တဲ့အပါတ္က သူငယ္ခ်င္းမမနဲ ့ဟုုိဖက္ျပည္နယ္ မီစီစီပီကျမိဳ  ့ကိုုသြားရင္း အာရွဆုုိင္ကေန ေစ်းေတြ၀ယ္လာခဲ့တယ္။ အာရွဆုုိင္က ကုုိယ္ေနတဲ့ျမိဳ ့မွာမရွိေတာ့ ကုုိယ္တုုိင္သြားတဲ့အခါ လုုိတာေတြမစားရတာေတြ အမ်ားၾကီးကုုိၾကံဳတုုန္းေလးဆုုိျပီး၀ယ္ပါတယ္။
ကုုိယ္တုုိင္သြားရခဲေတာ့ လူၾကံဳရင္ၾကံဳတဲ့သူေတြက (ဖုုန္းနဲ ့ဘာမွာမလဲေမးဖုုိ ့လဲြေနၾကရင္။) လိုုမယ္ထင္တာတုုိ ့က်မၾကိဳက္တတ္တာတုုိ ့အလ်ဥ္းသင့္သလိုုလည္း၀ယ္လာေပးၾကပါတယ္
က်မျပီးခဲ့တဲ့အပါတ္က ကုုိယ္တုုိင္၀ယ္ခဲ့တာရယ္ အဲဒီအရင္လူၾကံဳခ်ာတိတ္မအင္ဂ်င္နီယာမေလး၀ယ္ေပးခဲ့တာေတြခ်ေရးၾကည့္မယ္။ ဘာေတြဘယ္လိုု အရင္ခ်က္ရမလဲလိုု ့။ ဘာေတြသံုုးျပီးျပီး ဘာေတြရွင္းရမလဲလိုု ့။

၁။ ဘူးသီး ႏွစ္လံုုး (ခ်ာတိတ္မ က ဘူးသီးေၾကာ္စားခ်င္လိုု ့တဲ့။ အုုိေခ...၀ယ္ခဲ့ ဆုုိေတာ့ သူကကုုိယ္လက္ၾကီးမွန္းသိလိုု ့ႏွစ္လံုုး တဲ့။ ျပီးေတာ့သူလည္းမအားကုုိယ္လည္းမအားနဲ ့ဘူးသီးႏွစ္လံုုးကေရခဲေသတၱာထဲမွာခုုထိ၊)

၂။ နံနံပင္ ႏွစ္စည္း လက္က်န္ (တ၀က္သံုုးျပီး တ၀က္ပ်က္လုုျဖစ္ေနလိုု ့ဒီေန ့ခ်စ္ခ်စ္ျပန္လာရင္ ၀ယ္ခဲ့ပါလိုု ့မွာထားတယ္။ ရုုိက္ေပါက္။ အဲေတာ့ဒါကေတာ့လက္က်န္ကုုန္လုုအသစ္ညေနလာမယ္။ အဲဒါေတြ၀ယ္လာတုုန္းကအရမ္းလတ္တာ မုုန္ ့ဟင္းခါးခ်က္ျပီးဘူးသီးေၾကာ္နဲ ့စားမယ္ေပါ့ေလ။ ခ်က္ျဖစ္ပါဘူး။ ဘူးသီးလည္းမေၾကာ္ျဖစ္တာနဲ ့။ ငါးဆီသတ္ျပီးသားအဆင္သင့္လုုပ္ထားျပီးသား။)

၃။ ငရုုတ္သီးအစိမ္း အနီ ၂ ထုုတ္။ အဲဒီအရင္ ႏွစ္ထုုတ္ (ကုုိယ္တုုိင္၀ယ္ နဲ ့သူငယ္ခ်င္း၀ယ္) ရွိေနလိုု ့ခုုထိ အဲဒီနွစ္ထုုတ္ကမထိရေသးဘူး။ ငပိခ်က္ခ်က္စားရင္ေကာင္းမလား။ ရွာလကာရည္နဲ ့အခ်ဥ္တည္ပစ္ရင္ေကာင္းမလား။ ငပိထပ္ေထာင္းထားရင္ေကာင္းမလား။ ပဲပုုတ္ေထာင္းရင္ေကာင္းမလား။
(ေအာ္..ဖရုုံသီးတစ္လံုုးက်န္ေသးတယ္။ း(       )

အဲဒါျပီးေတာ့ကုုိယ္တုုိင္ဟုုိဖက္ျပည္နယ္က၀ယ္လာတာက
၄။ ၀က္သား (ေပါင္သား လုုိမ်ဳိး အဆီနဲ ့အသားနဲ ့အေခါက္နဲ ့ေလ။ က်မေနတဲ့ျမိဳ  ့ကအားလံုုးဘုုိဆုုိင္ဆုုိေတာ့ ၀က္သားအေခါက္နဲ ့ဆုုိရင္ အတံုုးအၾကီးၾကီး အရုုိးနဲ ့တဲြလ်က္ ပစ္ကနစ္ ရွုုိလ္ဒါလိုု ့ေခၚတာပဲရွိတယ္။
အဲဒါၾကီးတစ္ထုုတ္အေခါက္အသားကင္လုုပ္စားဖုုိ ့၀ယ္ထားတာလည္းရွိေသးတယ္။
 ျပီးေတာ့၀က္နံရုုိးတစ္ထုုတ္ခ်စ္ခ်စ္ကုုိအခ်ဳိေပါင္းေကၽြးမယ္ဆုုိျပီး၀ယ္ထားတာလည္းရွိေသးတယ္။သူငယ္ခ်င္းမမ ကေတာ့ တခါတခါ ဘိုုဆုုိင္ကေန သံုုးထပ္သားရရလာတတ္တယ္။ သူက ဆရာ၀န္သူေဌး။ လက္ၾကီးတာကေတာ့ အုုိင္အိုုရာတုုိ ့ ထက္ အပံုုတစ္ရာၾကီးတယ္။ အဲဒါ အဲလိုုေတြ ့ရင္ မမ က အကုုန္ က်ဳံး၀ယ္သြားတာ။ အသံပဲသူ ့စီကၾကားမွသိလိုုက္ရတယ္။ သူက ကုုိယ္ၾကိဳက္မွန္းသိလိုု ့ကုုိယ့္ကုုိ လက္ေဆာင္ေပးေတာ့ အဲဒါ တစ္ခါ စားလိုုက္ရေသးတယ္။ )

၅။ ငါးဖယ္ သံုုးထုုတ္ ( ငါးဖယ္နဲ ့အတူငါးျမင္းလိုုလိုု ငါးပတ္လိုုလိုု ဟာေတာ့တာ၀န္ေက်စြာ
ခ်က္စားလိုုက္လိုု ့ကုုန္သြားလိုု ့ေတာ္ေသး။ း)   )

၆။ ဆီတုုိဟူး (ကယ္လီဖုုိးနီးယားမွာ၀ယ္စားေနက်တံဆိပ္မမွတ္မိလိုု ့အသစ္စမ္း၀ယ္လာတာ။ ခ်ဳိခ်ဳိၾကီး။ ေကာင္းဘူး။ အဲဒီတံဆိပ္ မ၀ယ္ၾကနဲ ့။)

ရ။ ျမန္မာလိုု ေရးထားတဲ့ ဓညင္းသီးအုုိးစိမ္ (ျမန္မာစာေတြ ့တာနဲ ့..၀ယ္မယ္ ၀ယ္မယ္ေလ။)

၈။ မေတြ ့ရတာၾကာေနတဲ ့ဆူးပုုတ္ရြက္ ေရခဲရုုိက္။ အုုိ..ေပ်ာက္ေနတာၾကာျပီ။ ႏွစ္ထုုတ္ေလာက္၀ယ္ထားလိုုက္မယ္။ ၾကက္သားနဲ ့ပိႏၷဲသီးနဲ ့ဆူးပုုတ္နဲ ့ခ်က္စားမယ္။ ၾကက္ဥေလးနဲ ့ေၾကာ္စားမယ္။ ၀ယ္..၀ယ္။

၉။ ပိန္းရုုိး...ဟင္းခါးခ်က္စားလည္းေကာင္းတယ္။ ကုုလားဟင္းခ်က္စားလည္းေကာင္းတယ္။ ဒီေရာက္တုုန္းစားရတာ။ ၀ယ္လိုုက္ပါမယ္ေလ။ (ဖတ္ဖုုိင္ (ဖတ္ဖယ္) နဲ ့သရက္ကင္းရြက္ေလးေတြလည္း၀ယ္ခဲ့တယ္။ တုုိ ့စား ေထာင္းစား ခတ္စား ရေအာင္လိုု ့။ ၾကံဳတုုန္းေလးေျပာအုုန္းမယ္။ ဒီကဗီယက္နမ္ေတြက အဲဒီပိန္းရုုိးနဲ ့သရက္ကင္းရြက္ကုုိ တဲြေရာင္းတယ္။ ဘယ္လိုုစားလည္းေနာက္မွေလ့လာလိုုက္အုုန္းမယ္။ ျပီးေတာ့ နံနံပင္၊ ပူစီနံ နဲ ့ဖတ္ဖိုုင္တုုိ ့ကိုုလည္းတအိတ္ထည္းမွာတဲြထဲ့ျပီးေရာင္းတယ္။)

မေန ့ကက်ေတာ့ တရုုတ္ဆုုိင္ ဟုုိဖက္ကမ္းမွာ (အားလံုုးကမေန ့ကေရးထားတာမျပီးေသးလိုု ့ဒီေန ့ဆက္ေရးေနတာပါ။)
အသစ္ဖြင့္တယ္လိုု ့သူမ်ားေျပာသံၾကားလိုု ့အင္တာနက္ကေန မေနမနားရွာလိုုက္တာ။ ေတြ ့ပါေလေရာ။ Yelp မွာ ညႊန္းထားတာ ဓါတ္ပံုုေတြလည္းတင္ေပးထားေတာ့ က်မသေဘာက်ေပါ့။ သြားမယ္ သြားမယ္ ျဖစ္ပါေလေရာ။ မနက္ပိုုင္းလုုပ္စရာရွိတာေလးေတြလုုပ္ျပီး အိမ္ျပန္၀င္ ထမင္းစားေသာက္ျပီး တစ္ေၾကာ့ျပန္ထြက္ၾကတယ္။ ၂၄ မုုိင္ရွည္တဲ ့တံတားၾကီးကိုုရွည္လ်ားပ်င္းရိစြာ ျဖတ္ျပီးရင္ေတာ့ ...ဟဲဟဲေရာက္ပါျပီ။ အုုိင္အိုုရာတိုု ့ငတ္ေနတဲ့ ေအးရွန္းစာေတြရွိတဲ ့တရုုတ္ဆုုိင္အသစ္စက္စက္ကုုိ။
အိမ္မွာဘာေတြရွိေသးလဲ။ မစဥ္းစားဘူး။ ၾကံဳတုုန္းေလး...(လာျပန္ျပီ) ၀ယ္မယ္..၀ယ္မယ္။

အသားေတြအရင္ေရးလိုုက္မယ္။ ၀ုုိင္းစဥ္းစားရတာလြယ္ေအာင္လိုု ့။ ဘာေတြဘယ္လိုု တဲြျပီးခ်က္စားရင္ေကာင္းမလဲ ၀ုုိင္းျပီး သမသြားၾကပါအုုန္း ..အဲေလ..အၾကံေပးသြားၾကပါအုုန္းလိုု ့...း)

၉ ။ ၀က္နားရြက္
၁၀။ ၀က္အစာအိမ္
၁၁။ ၀က္သံုုးထပ္သား (ခုုမွသတိထားမိတယ္။ ၀က္ခ်ည့္ပါဘဲလား။)

၁၂။ ကန္စြန္းရြက္ (၀ယ္ေနက်။ မ၀ယ္မျဖစ္။ ေတြ ့လည္းလြမ္း မေတြ ့လည္းလြမ္း)

၁၃။ ပဲေတာင့္ရွည္ (ေရႊမွာတုုန္းက သီးစံုုခ်ဥ္ရည္ခ်က္ရင္ေတာ့ ဖယ္ဖယ္ပစ္ခဲ့တာ။ ခုုေတာ့ စားသဗ်ဳိ  ့။ မုုန္ ့ဟင္းခါးနဲ ့လည္းစားတတ္သြားျပီ။ အိမ္မွာအရင္တုုန္း ကဆုုိ အစိမ္းေစာ္ နံလိုု ့မုုန္ ့ဟင္းခါးထဲထဲ့မစားတတ္ဘူး။ ေနာက္ပုုိင္းေတာ့ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ခူးျပီးကာစဆုုိ စ စ ျပီး လက္တည့္စမ္း စားက်င့္လုုပ္ၾကည့္တယ္။   မၾကိဳက္တစ္လွည့္ ၾကိဳက္တစ္လွည့္။ ခုုေတာ့ျမင္ရခဲေတာ့ ၾကိဳက္ေနသလိုုဘဲ။ ၀ယ္မယ္ ၀ယ္မယ္။ ဒိုု ့၀ယ္မယ္ေပါ့။)

၁၄။ ၾကက္ဟင္းခါးသီး (သူငယ္ခ်င္းကလည္းၾကိဳက္ သူငယ္ခ်င္းမမကလည္းၾကိဳက္ က်မလည္းၾကိဳက္ဆုုိေတာ့ သံုုးေယာက္စာ။ ၀ယ္ရမွာေပါ့။)

၁၅။ ရုုံးပတီသီး

၁၆။ ဆီတုုိဟူး (မေက်ပဲြ။ ထပ္၀ယ္ျခင္း။ တံဆိပ္က အကၽြမ္း၀င္ဘူးသလုုိဘဲ။ ဟုုိေစာင္းသည္ေစာင္း ေစာင္းၾကည့္ေတာ့လည္း ေရႊကပံုုစံနဲ ့တူသလုုိလိုု။ အုုိင္အိုုရာ ကေလ တစ္ခုုခုုကုုိ ၾကိဳက္ရင္ ဆင္တူသံုုးေလးစံုု၀ယ္တတ္တယ္။ မၾကိဳက္ေတာ့ဘူးဆုုိရင္ေနာ္..ဘီရုုိထဲမွာအသစ္စက္စက္ရွိေနတာကိုုေတာင္ မျမင္ခ်င္ဘူး။ အရြတ္တံုုး။ ခုုလည္း ခ်ဳိေနတဲ့ဆီတုုိဟူးကုုိ မုုန္းစိတ္နဲ ့၀ယ္မွ ျဖစ္မယ္။ ဒင္းကိုုလႊတ္ပစ္ခ်င္ေနတာ ျမည္းၾကည့္ျပီးကတည္းက။ စကားခ်ပ္..အသစ္ဘူးကေကာင္းပါတယ္။ )

၁၇။ ေရႊပဲညြန္ ့..ဘယ္လိုုလုုပ္လုုပ္ၾကိဳက္တာ ၀ယ္ထားမွ။

အေျခာက္အျခမ္းေတြအေၾကာင္းမေျပာေတာ့ဘူး။ သူကပုုတ္သုုိးမွာမွမဟုုတ္တာ။
အဲဒီကျပီးေတာ့ သြားေနက် အင္ဒီးယန္းဆုုိင္ ကုုိသြားရေသးတယ္။ ပဲျပဳတ္ပဲတုုိ ့ကုုလားပဲတုုိ ့ပလာတာ ဘာညာအတြက္။

ဒါေတြက အင္ဒီးယန္းဆုုိင္က...

၁၈။  မုုန္လာသီး လား မုုန္ညင္းသီးလားမသိဘူး။ အဲဒီအသီးေလးေတြ။ ဒါကေတာ့နည္းနည္းပါဘဲ။ ခ်စ္ခ်စ္ကစားမွာမဟုုတ္ေတာ့။

၁၉ ။ နႏြင္းျဖဴတက္ (White turmeric) ကုုိ တုုိက္ရုုိက္ဘာသာျပန္ထားတာ။  ၀ယ္ရတဲ့ အေၾကာင္းက မသိမသာနဲ ့လူမျမင္ေအာင္ ေသးေသးေလးဆိတ္ျပီးနမ္းၾကည့္ေတာ့ က်မတုုိ ့ငပိခ်က္သမားေတြၾကိဳက္တတ္တဲ့ သရက္ကင္းအတက္ေလးေတြရဲ  ့အနံ ့နဲ ့ေတာ္ေတာ္တူတယ္။ အတူတူပဲလားေတာင္မသိဘူး။ ေၾကာင္လ်ာသီးတုုိ ့ကန္စြန္းရုုိးနီတုုိ ့နဲ ့ေရာျပီးအခ်ဥ္တည္သူေတြ ခ်ဥ္ဖတ္အေနနဲ ့ေရာင္းတာမ်ဳိးေလးေလ။ Ginger family - Zingiberaceae ထဲကပဲ။ သူကေတာ့ခရီးေ၀းကလာထားရေတာ့ႏြမ္းဖတ္ဖတ္နဲ ့..ကုုိယ္တုုိ ့စီကဟာလုုိ ျဖဴျဖဴ ၀င္း၀င္းေလးဟုုတ္ဘူး။ ျဖဴညစ္ညစ္နဲ ့ညိဳေနျပီ။ အုုိ...သည္ေလာက္တူတာ။ တုုိ ့စားမယ္။ အခ်ဥ္တည္စားမယ္။ ေကာင္းရင္လက္တုုိ ့မယ္။ ...၀ယ္မယ္။ ၀ယ္မယ္။ (ေဟ့..ေဟ့ အုုိင္အုုိရာလည္းဆိတ္တယ္ ငါလည္းဆိတ္မယ္လိုုက္မလုုပ္နဲ ့ေနာ္။ ဒီကဆိတ္ျပီးသားေတာ့ယူလိုုက္မယ္ေတြးထားပါတယ္။ ရုုံးပတီသီးကိုု ထိပ္ခ်ဳိးခ်န္သြားတဲ့သူေတြဆုုိ ကုိယ္ကေမတၱာပိုု ့တာ။ေစ်းသည္ေလးေတြကိုုသိပ္သနားတာ။ ထိပ္က်ဳိးေတြဘယ္သူမွလည္း၀ယ္ေတာ့ဘူး။  ျပီးေတာ့တျခား၀ယ္သူေတြကိုုလည္းခၽြဲက်ိက်ိေတြကုုိင္မိေစလိုု ့ေပါ့။)

၂၀ ။ ကဆစ္သီးနဲ ့တူတာေနာက္တစ္မ်ဳိး ..(လာျပန္ျပီ..ဒီကဆစ္သီးလိုု ့မက်ိန္ဆဲၾကနဲ ့ေနာ္။ စမ္းၾကည့္အုုန္းမယ္။ ေရႊညာသားေလးကိုုလည္းပံုုျပျပီးေမးရအုုန္းမယ္။ ၀ယ္လုုိက္ပါမယ္ေလ။)

၂၁။ ဟုုိတစ္ခါ    မုုိးက်လက္ဖက္လုုိလုုိ ဘာလိုုလိုု နဲ ့ၾကိဳက္တယ္ဆုုိတဲ့အရြက္တစ္မ်ဳိး Fenugreek တစ္စည္း...(တစ္စည္းထည္းပါ..၀ယ္မယ္ေနာ္။)

၂၂။ ခရမ္းခ်ဥ္သီး (ျပီးခဲ့တဲ့အပါတ္က ခရမ္းခ်ဥ္သီးခ်က္ခ်က္ဖုုိ ့ဆုုိျပီး ပုုတ္ကုုန္မွာစိုုးလုုိ ့ခရမ္းခ်ဥ္သီးေတြေျချပီးလံုုးထားတာ။ေရခဲေသတၱာထဲမွာ ေမ့သြားလိုု ့မေန ့ကသြန္လိုုက္ရတယ္ေလ။ ဒါေၾကာင့္ခုုမသြန္ရေအာင္လိုု ့ဒီမွာစာရင္းျပဳစုုေနတာ။ အေရးတၾကီး။ အထင္ၾကီးစရာ) က်မေလအေလအလြင့္ျဖစ္တာမ်ဳိးဆိုုမၾကိဳက္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ဆက္တုုိက္လည္းမစားႏုုိင္ဘူး။ ဒီႏုုိင္ငံမွာကေပါေတာ့ (ပစၥည္း။ ပိုု္က္ဆံမဟုုတ္) ေရခဲေသတၱာထဲမွာသိပ္ရွုုပ္တာ။ သံေယာစဥ္မတြယ္ပဲပစ္စရာရွိတာပစ္မွ။ သိမ္းေနရင္သူ ့ကုုိသိ္မ္းရတာနဲ ့ရွင္းရတာနဲ ့အခ်ိန္ပုုိကုုန္အလုုပ္ပုုိရွုုပ္တယ္။ အပုုိအလုုပ္လုုပ္ရတာအမုုန္းဆံုုး။ ဒီႏုုိင္ငံမွာ အရွားဆံုုးက အခ်ိန္။

၂၃။ ေငြပဲသီး နည္းနည္း (သုုတ္စားရေလာက္ေအာင္ေတာ့မမ်ားဘူး။ ခ်ဥ္ဟင္းထဲထဲ့ခ်င္ထဲ့ ျပဳတ္တုုိ ့ရင္တုုိ ့ေပါ့။ ၀ယ္..၀ယ္)

၂၄။ ခ၀ဲသီး (ဗံုုလံုုသီးလိုုဟာယူရင္ေကာင္းမလား ခ၀ဲသီးယူရင္ေကာင္းမလား။ ခ၀ဲသီးကခ်က္စားေၾကာ္စားျပဳတ္စား ပုုိအသံုုးတည့္တယ္။ ခ၀ဲသီးပဲယူလုုိက္မယ္။ ၀ယ္ျပန္ျပီ။)

၂၅။ ကဲ အစိုုမက် အေျခာက္မက်ေတြလာျပီ။ ပလာတာေရခဲရုုိက္။ မတ္ပဲေၾကာ္၊ ပေကာ္ဒါေၾကာ္၊ ၾကက္သြန္ေၾကာ္၊ အသင့္စားေရခဲရုုိက္။

အခုုခ်က္ထားတာက ငါးဖယ္ေၾကာ္ခ်က္ (တစ္ထုုတ္ပဲ)၊ အရင္အပါတ္က၀ယ္ထားတဲ့ ၀က္သားကိုုအခ်ဳိျပဳတ္ေၾကာ္ေလးလုုပ္ထားတယ္။ ငါးဖယ္ကအႏွစ္ပါေတာ့ေလ။ ကန္စြန္းရြက္ကုုိမနက္ကေၾကာ္စားတယ္။ ငါးဖယ္ေၾကာ္နဲ ့တဲြစားတယ္။ မေန ့က၀ယ္လာတဲ့ ဆီတုုိ ့ဟူးေလးနဲ ့ငရုုတ္သီးစိမ္းေလးကုုိက္စားတာ ေတာ္ေတာ္စားလိုု ့ေကာင္းတယ္။ မုုိးေတြဆက္ေနလိုု ့ကန္စြန္းရြက္ကအရမ္းသန္ျပီးနုုေနတာဘဲ။ကန္စြန္းရြက္ခ်ဥ္ရည္ခ်က္ထားတယ္။
(ဒီမွာခုုတစ္ေလာေနပူလိုုက္မုုိးရြာလိုုက္နဲ ့ဘာရာသီမွန္းလည္းသိပါဘူး။ လူေတာင္မွုုိထြက္လာမွာစုုိးရတယ္။ ပူလုုိက္စုုိစြတ္လိုုက္နဲ ့။ ညဖက္ေတြက်ေတာ့ ျဗဳန္းဆုုိ ဒီဂရီ ၃၀ ေလာက္က်သြားျပန္ေရာ။)

မနက္ျဖန္ေတာ့ ၾကက္ဟင္းခါးသီးေၾကာ္မယ္ေလ။ (ေၾကာ္ျပီးသြားျပီ ဒီေန ့ေရာက္ေနျပီေလ ပိုု ့စ္ကမတင္ရေသးဘူး ဖ်င္းခ်က္က) ဒါမွ သူငယ္ခ်င္းေတြကိုု တနလာၤေန ့ေပးလိုု ့ရမွာ။ ႏွစ္ေယာက္စာပဲေၾကာ္လိုုက္တယ္။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကခရမ္းသီးပါမွၾကိဳက္တာ အစိမ္းပဲေပးလိုုက္မယ္။ သူခ်က္တာပိုုစားေကာင္းတယ္။)
ေရးရင္းနဲ ့မစဥ္းစားခ်င္ေတာ့ဘူး။ ဟင္းစပ္ေပးသြားၾကပါအုုန္း ေဘာ္ေဘာ္တုုိ ့ရယ္။

သရက္ကင္းနဲ ့တူတာေလးေတြအခံြသင္ပါးပါးလွီးေရစိမ္ထားျပီး ခ်ဥ္ဖတ္တည္ထားတယ္။ အဲဒီသရက္ကင္းေလးကုုိလြမ္းေနတာ။ မေန ့ကလည္း ငံျပာရည္ေဖ်ာ္နဲ ့တုုိ ့စားတယ္။ အရမ္းေကာင္းတယ္။ အလြမ္းလည္းေျပ အာသာလည္းေျပသြားတာဘဲ။
အမယ္ ဒီလိုုဆုုိေတာ့လည္းအေမရိကန္ကေနေပ်ာ္သားလိုု ့။ ေက်နပ္သြားတယ္။ ဖလံေတာင္ေ၀းေလးပါစိုုက္ျပီးေရာင္းၾကရင္ေကာင္းမွာဘဲ။ း)

ပံုုေတြၾကည့္ျပီးေမးခ်င္တာေမးေတာ့ ေဘာ္ဒါတုုိ ့ေရ။
ေမးမွပဲေျဖေတာ့မယ္။ ႏုုိ ့မုုိ ့တင္ျဖစ္ေတာ့မွာမဟုုတ္ဘူး။ း)

၀ယ္လာတာေတြ

ဒါေတြကအင္ဒီးယန္းဆုုိင္က။ ဘရဏီေလးကိုုအားက်လိုု ့ဂ်ေလဘီလုုပ္စားမလားလိုု ့

အသင့္စားမတ္ပဲေၾကာ္ ၾကက္သြန္ေၾကာ္ ပေကာ္ဒါေၾကာ္

ေရသရက္ကင္းနဲ ့တထပ္တည္းတူတယ္လိုု ့ခံစားရတယ္။ လွီးရင္ေတာ့နဲနဲအေစးရွိသလိုုဘဲမသိမသာေလးဘဲ။ စုု နဲ ့ေရႊညာသားေလးေရ အလည္က ဖရဲသီးလိုုမ်ဳိးက အညာက ကဆစ္သီးနဲ ့တူလားေျပာျပပါအုုန္းေနာ္။
Fenugreek ခရမ္းခ်ဥ္ ခ၀ဲ

မုုန္လာသီး လား မုုန္ညင္းသီးလား။ အညာမွာ မုုန္ညင္းဖူး မုုန္လာဖူးေတြေပၚျပီးသြားရင္ ငပိေလးနဲ ့ႏွပ္ခ်က္စားၾကတယ္။

တရုုတ္ဆုုိင္က

ေရႊပဲညြန္ ့ ပဲေတာင့္ရွည္ ဆူးပုုတ္ေရခဲရုုိက္


ဂ်င္းကုုန္ခါနီးျပီ မ်ားမ်ား၀ယ္သြားမယ္ ဘုုိဆုုိင္ကေစ်းၾကီးတယ္။ ညာဖက္ကရုုံးပတီသီး

ဒီၾကက္ဟင္းခါးသီးထက္ ခါးတဲ့အသီးမ်ဳိးကိုုပိုုၾကိဳက္တယ္။ အင္ဒီးယန္းဆုုိင္မွာ ၀ယ္ခ်င္ေသးတယ္။ သိပ္မလတ္တာနဲ ့ထားခဲ့တယ္။

မွ်စ္ဘူး။ ညာဖက္ က က်မၾကိဳက္တဲ့ဆီတုုိဟူး


လက္က်န္ဖရုုံသီး။ ၾကံဳတုုန္းေလး လိေမၼာ္သီးသံုုးေဆာင္သြားပါအုုန္း အရမ္းအရသာရွိတယ္။ ခ်ဳိခ်ဥ္ေလး ေပါ့ရႊတ္ရႊတ္ၾကီးဟုုတ္ဘူး။


ထြက္လာျပန္ျပီ။ လက္က်န္ေတြ မုုန္ညင္းျဖဴ ဘုုိဆုုိင္က။ ပိန္းရုုိး ရွမ္းနံနံ




ငါးဖယ္ေၾကာ္ မရွိလိုု ့သာစားရတာ ေရႊကငါးဖယ္နဲ ့တစ္ျခားစီ


ငါးဖယ္ေၾကာ္ ကန္စြန္းေၾကာ္ ဆီတုုိ ့ဟူးနဲ ့က်မရဲ  ့Brunch



ဒီငရုုတ္သီးေတြ သံုုးပါတ္ေလာက္ရွိျပီ လတ္တုုန္းဘဲ

ငါးဖယ္ေၾကာ္ခ်က္ ခ်စ္ခ်စ္က ဒီလိုုဆုုိသိပ္ၾကိဳက္တယ္။ က်မက အေၾကာ္ေလးပုုိၾကိဳက္တယ္။

ငါးဖယ္ဟင္း နံနံပင္အုုပ္ ရွမ္းနံနံအုုပ္

တရုုတ္ဆုုိ္င္က အစိုုမက်အေျခာက္မက် ပဲျပားေၾကာ္ အသုုတ္စံုုလုုပ္စားရင္ထဲ့မလားလိုု ့


၀က္အခ်ဳိခ်က္ ေရက်န္ေသးတယ္။ ဆီျပန္သြားတာမရုုိက္ႏုုိင္ေတာ့ဘူး



ဒီမွာၾကည့္ၾကပါ အုုိင္အိုုရာလြမ္းေနတဲ ့ေရသရက္ကင္းအတက္ေလးမ်ဳိး



ေထာပတ္သီးပန္ေထြလုုပ္မလိုု ့( Guacamole)

မနယ္ခင္

နယ္ေတာ့မယ္


အဆာေျပ စားလိုု ့ရျပီ သူတုုိ ့က Tortilla chips နဲ ့တြဲစားတယ္။ အုုိင္အိုုရာက အဲဒီခ်စ္ပ္စ္ကိုုသိပ္မၾကိဳက္တတ္လိုု ့။ အေမရိကန္ကိုုလာလည္ရင္ မက္ဆီကန္ဆုုိင္က Salsa တုုိ ့Guacamole တုုိ ့ကက်မတုုိ ့ေရႊပါးစပ္နဲ ့တဲ့မယ့္ဟာေတြမုိ ့ဘာစားရမွန္းမသိေသးရင္စမ္းစားၾကည့္ပါ။ မက္ဆီကန္ဆုုိင္ေတြမွာသူက ဖရီးေပးတာ။ ကယ္လီဖုုိးနီးယားမွာမ်ားေသာအားျဖင့္ ၾကိဳက္သေလာက္ေတာင္းလိုု ့ရတယ္။ အုုိင္အိုုရာတိုု ့ေက်ာင္းတက္တုုန္းက လက္ဘ္ထဲမွာ အၾကာၾကီးလုုပ္ရတဲ့ေန ့ေတြဆုုိ ဒါေတြပဲစားျဖစ္ၾကတယ္။


အာလူးေၾကာ္ထပ္ျဖည့္ေပးထားတယ္ နည္းမွာစုုိးလုုိ ့။အထုုတ္ထဲမွာရွိပါေသးတယ္။

ေထာပတ္သီးပန္ေထြ ( မက္ဆီကန္အစားအစာပါ Guacamole လိုု ့ေခၚတယ္။ အုုိင္အုုိရာက ဆားအျပင္ ျမန္မာၾကိဳက္ျဖစ္ေအာင္ ငံျပာရည္ထဲ့ထားပါတယ္။)







ငါးအုုိးကပ္ နဲ ့ငံျပာရည္ေဖ်ာ္ သရက္ကင္းရြက္ သရက္သီးစိမ္း ခါဂ်က္ဥ တုုိ ့စရာ ဟင္းရည္ေတာ့မရုုိက္ထားဘူး မုုန္ညင္းဟင္းခ်ုုိခ်က္တယ္ အဲတုုန္းက။






ဒီျမိဳ ့ေလးက လမ္းေဘးမွာအရုုိင္းပန္းေလးေတြ ေနရာအႏွံ ့ပြင့္ေနၾကတာေလး ၾကံုုတုုန္းေလးျမင္ရေအာင္



ၾကာဆံေၾကာ္

ၾကာဆံေၾကာ္



ခရမ္းသီးႏွပ္စုုိစုုိေလးေရခ်န္ထားတယ္။

၀က္သားလံုုးေၾကာ္

လာလည္လိုု ့အျမဲေက်းဇုုူးတင္ပါတယ္ရွင္။
ႏွစ္သစ္မွာစိတ္ခ်မ္းသာကုုိယ္က်န္းမာၾကပါေစလိုု ့...
ခ်စ္ခင္ေလးစားေသာ...
အုုိင္အိုုရာ