Sometimes, I feel like I would like to share something with my old friends, new friends and my family members. This is just a place where I, my friends and my family members can share our ideas and our interests.

Sunday, May 26, 2013

ျပတင္းသစ္မ်ား

ေနရာသစ္တစ္ခုုကိုုေရာက္လာျပီးတဲ့ေနာက္ခံစားခ်က္မ်ဳိးစံုုကုုိၾကံဳရတယ္။
ဘ၀ဆုုိတာေပ်ာ္ရာမွာမေနရ ေတာ္ရာမွာေနရ ဆုုိတာလည္းနားလည္ပါတယ္။
ေပ်ာ္ရာဆုုိတာကေတာ့ကုုိယ့္အိမ္ပါဘဲ။
ေတာ္ရာဆုုိတာကေတာ့ အိမ္ကလြဲလိုု ့ျဖစ္ခ်င္တဲ့ေနရာျဖစ္မွာေပါ့ေလ။
ထားလိုုက္ပါေတာ့။
ေျပာျပခ်င္တာက ေနရာသစ္ကျပတင္းေလးေတြအေၾကာင္းပါ။ က်မကုုိခင္လိုု ့လာလာလည္တဲ့သူေတြကလည္း က်မရဲ  ့ျပတင္းသစ္ေလးကဘယ္လိုုမ်ားေနမလဲလိုု ့လည္းသိခ်င္ေနၾကမွာေပါ့။

က်မအခုုေရာက္လာတဲ့ျမိဳ  ့ေလးကသစ္ပင္ေတြေတာ္ေတာ္ေပါတယ္။ က်မအၾကိဳက္ေပါ့။ ငွက္ကေလးေတြရဲ ့အသံကအျမဲလိုုလုုိၾကားေနရတယ္။ အရင္က ၾကားဘူးတာေတြလည္းပါ မၾကားဘူးတာေတြလည္းပါေပါ့။

က်မလုုိခ်င္ခဲ့တဲ့ျပတင္းေလးေတြတကယ္ဘဲရပါတယ္။
က်မကပန္းကန္ေဆးတုုိင္းေရွ  ့မွာနံရံၾကီးကိုုျမင္ေနရတာ ညီးေငြ ့ခဲ့ဘူးတယ္။ ပန္းကန္ေဆးရင္စိတ္ကူးေလးနဲ ့ေဆးျပီး ေငးခ်င္ရာေငးခ်င္မိတယ္။ အထူးသျဖင့္ငွက္ကေလးေတြျမင္ရတဲ့ျမင္ကြင္းကိုု က်မရဲ ့ပန္းကန္ေဆးစင္ေရွ ့မွာရွိေနေစခ်င္ခဲ့တယ္။
ခုုက်မေနရာေလးက ပန္းကန္ေဆးစင္ေရွ ့တည့္တည့္မွာ လွပစိမ္းလန္းတဲ့သစ္ပင္ၾကီးေတြရယ္ ပန္းခင္းေတြရွိတဲ့ တစ္ဖက္ျခံကုုိျမင္ေနရတယ္။ သစ္ပင္ၾကီးေတြေပၚမွာ ငွက္ကေလးေတြေရာ ရွဥ့္ကေလးေတြေရာအျမဲလိုုလုုိေတြ ့ရေတာ့ကုုိယ့္စိတ္ကိုုၾကည္ႏူးေစတယ္။ (စီစဥ္ေပးတဲ့ခ်စ္သူငယ္ခ်င္းကုုိေက်းဇူးတင္ပါတယ္။) ငွက္ကေလးေတြကေတာ့မေတြ ့ရလည္းအသံအျမဲၾကားေနရတာကိုုက စိတ္ၾကည္ႏူးစရာ။








အိမ္ေရွ ့ဖက္မွာက်ေတာ့လမ္းေကြ ့ေကြ ့ေကာက္ေကာက္ေလးေတြကကဗ်ာဆန္ဆန္နဲ ့လွေနျပန္ေသးတယ္။
အဲဒီလမ္းေကြ ့ေကာက္ေလးရဲ  ့တဖက္မွာေတာ့ျမက္ခင္းစိမ္းအျပည့္နဲ ့ေဂါက္ကြင္းအစြန္းေလး။
ကုုန္းမုုိ ့မိုု ့ေလးနဲ ့ ေဂါက္ကြင္းအစြန္းမွာေတာ့လွပတဲ့ ေရကန္ေလးတစ္ခုု။ အဲဒီေရကန္ေလးမွာ ကေနးဒီးယန္းဘဲငန္းေတြနဲ ့ေတာဘဲေတြ ကအျမဲေနရာယူထားၾကတာကလည္းသေဘာက်စရာ။ သိပ္အမ်ားၾကီးအုုပ္လိုုက္ၾကီးေတာ့မဟုုတ္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ ေလးငါးဆယ္ေကာင္အျမဲရွိေနတယ္။  ဒီႏုုိင္ငံမွာ ခ်စ္စရာေလးစားစရာေကာင္းတဲ့ ဥပေဒတစ္ခုုက အဲဒီလိုုေနေနၾကတဲ့ငွက္ကေလးေတြ တိရိစာၦန္ေလးေတြ လမ္းကူးရင္လူကူးသလိုုဘဲကားေတြကရပ္ေပးရတယ္ေလ။ တခါတခါ ဘဲငန္းေတြ ဘဲေတြက လမ္းလည္ေခါင္မွာဆက္မကူးပဲ ရပ္ျပီး သူတိုု ့ရဲ  ့အေမႊးအေတာင္ေတြကိုုသပ္ခ်င္သပ္ေနၾကတာ။ ဘယ္သူမ်ားေလးဂြနဲ ့ပစ္လိုုက္မလဲလိုု ့ပူပင္ေၾကာင့္ၾကရတဲ့ခံစားခ်က္မ်ဳိးလည္းမၾကံဳဖူးၾကဘဲကိုုး။ အဲဒီအခါမွာကားေတြက ဟြန္းတစ္ခ်က္မတီးပဲ စိတ္ရွည္လက္ရွည္နဲ ့ေစာင့္ေပးေနၾကတာၾကည္ႏူးေလးစားစရာပါ။ အဲလိုုျမင္ကြင္းမ်ဳိးကိုုေတာ့အိမ္ေရွ  ့ဖက္က ျပတင္းေလးကေပးတယ္ေလ။ ဒီႏိုုင္ငံမွာအဲလိုုေနရာေလးေတြမွာ Duck Crossing တုုိ ့Deer Crossing တိုု ့ Quail Crossingတုုိ ့ဆုုိျပီး သတိေပးဆုုိင္းဘုုတ္ေလးေတြစုုိက္ထားေပးတယ္ေလ။ ေရကန္ေလးရဲ  ့အစပ္မွာေတာ့က်မႏွစ္သက္တဲ့ခံုုတန္းေလး
ေတြကလွလွပပနဲ ့ေရကန္ေလးနဲ ့လမ္းေလးနဲ ့သစ္ပင္ေလးေတြနဲ ့လိုုက္ဖက္လိုု ့ေနတာေပါ့။ က်မအလုုပ္ကျပန္ရင္တခါတခါအိမ္ေပၚအရင္မတက္ပဲ အဲဒီေရကန္ေဘးေလးသြားလမ္းေလွ်ာက္ျပီး ခံုုေလးမွာထိုုင္ျပီး ငွက္ကေလးေတြနဲ ့ျမက္ခင္းထဲကအရုုိင္းပန္းေလးေတြကုုိလုုိက္ၾကည့္မိတယ္။ တခါတခါေရကန္ေဘးမွာ ငါးမွ်ားတဲ့လူငယ္ေလးေတြလည္းေတြ ့ရတတ္တယ္။






အိမ္ေဘးမွာလည္းႏြယ္ေတြရစ္ပတ္ေနတဲ့သစ္ပင္ၾကီးေတြကိုုျမင္ျမင္ေနရတာတကယ္စိတ္ခ်မ္းသာစရာပါ။
ငွက္သံေတြကေတာ့စည္ညံေနတာဘဲ။

ေၾသာ္...က်န္ေသးတယ္။ ဟင္းခ်က္တဲ့မီးဖုုိေရွ  ့တည့္တည့္မွာလည္း ျပတင္းေလးရွိေသးတယ္။ အဲဒီကေနလည္းဟင္းခ်က္ရင္းသစ္ပင္ေတြကုုိျမင္ေနရတာဘဲ။ ငွက္သံမ်ားၾကားလိုု ့ကေတာ့ခ်က္ေနတဲ့ဟင္းအုုိးကုုိမီးပိတ္။ မွန္ဘီလူးေျပးယူျပီးရွာၾကည့္ရတာအလုုပ္တစ္ခုု။ 
 ေႏြဦးရာသီစခါစကပုုရစ္ဖူးေလးေတြနဲ ့လွေနတဲ့သစ္ပင္ေတြျမင္တုုန္းကေတာ့
က်မကသေဘာတက်ၾကည့္ရင္းဒီလိုုခံစားမိတယ္။ ဟင္း...အေမရိကန္ေတြကလည္း ညံ့လုုိက္တာ။ ဒီအပင္ေတြကအရြက္ဖူးေလးေတြကိုုစားလုုိ ့ရမရမွသိၾကပံုုမေပၚဘူး။ ငါတုုိ ့ေရႊျပည္ၾကီးမွာဆုုိရင္ေတာ့ စားလိုု ့ရတဲ့အမ်ဳိးျဖစ္မျဖစ္သိမွာေသခ်ာတယ္။ ဒါဆုုိဒီလိုုပုုရစ္ဖူးေလးေတြကိုု ေညာင္ခ်ဥ္ဖူးသုုပ္လိုုသုုပ္စားလိုု ့ရခ်င္ရေနမွာလိုု ့ေလ....
အဲဒီကေနဆုုိရင္အိမ္ေနာက္ဖက္ျခံကေရကူးကန္နဲ ့တစ္ျခံလံုုးကိုုသစ္ပင္ေတြၾကားထဲကေနျမင္ေနရျပန္ေသးတယ္။
တခါတခါငပိရည္က်ဳိခ်င္ရင္ေတာ့အဲဒီျပတင္းေလးကုုိအသာေလးပိတ္ထားရေသးတယ္။ သူတုုိ ့ဖက္ကိုုအနံ ့ေတြခ်က္ခ်င္းျပန္ ့သြားမွာစုုိးလိုု ့ေလ။ ငပိရည္က်ဳိတယ္ဆုုိလိုု ့အိမ္မွာအေမေျပာသလိုုအ႐ုုိးေလးေတြက်သြားတဲ့ထိမက်ဳိရဲေပါင္ရွင္ရယ္။ က်က္႐ံုုေလးက်ဳိျပီးဇြန္းနဲ ့ေျခရတာ။ အိမ္မွာတုုန္းက မမ ကအားလံုုးအတြက္ငပိရည္က်ဳိရင္ေတာင္က်မကတံခါးေတြဖြင့္ထားဖုုိ ့တုုိ ့ဘာတုုိ ့နဲ ့ဂ်ီက်ခဲ့ဘူးတယ္။ အနံ ့မခံႏုုိင္လိုု ့ေလ။ စားတာသာအရမ္းၾကိဳက္တာ။ ခုုေတာ့မမ ရဲ  ့၀ဋ္ေတြလည္ေနတာေပါ့။

ျပီးခဲ့တဲ့လတုုန္းကဆုုိရင္ ျမိဳ ့တျမိဳ ့လံုုးမွာ ပန္းဆီေရာင္၊ ပန္းႏုုေရာင္၊ ခရမ္းေရာင္၊ ပုုစြန္ဆီေရာင္၊ အျဖဴေရာင္ေတြရွိတဲ ့ပန္းေတြပြင့္တာလွလြန္းလိုု ့သိပ္ကိုုသေဘာက်ခဲ့တယ္။ က်မတုုိ ့ေရႊျပည္ၾကီးမွာတခါတခါစကၠဴပန္းေတြေ၀ေနေအာင္ပြင့္သလိုုမ်ဳိးေလ။
က်မရဲ  ့ပန္းကန္ေဆးစင္ကလွမ္းျမင္ေနရတဲ့တဖက္ျခံမွာလည္း အဲဒီပန္းေတြေ၀ေနေအာင္ပြင့္တာအေပၚစီးကေနျမင္ေနရတာသိပ္ၾကည္ႏူးဖုုိ ့ေကာင္းတာဘဲ။ တခါတခါအဲဒီအိမ္ကအိမ္ရွင္အဖိုုးၾကီးကသူ ့ေခြးၾကီးနဲ ့သူ ့ျခံထဲကိုုေလွ်ာက္ၾကည့္တာျမင္ရတာလည္း စိတ္ခ်မ္းသာစရာ။

က်မႏွစ္သက္စဲြလန္းခဲ့တဲ့ ခံစားမွုုေလးနဲ ့ထပ္တူမက်ေပမဲ့ စိမ္းလန္းတဲ့သစ္ပင္ေတြ၊ ႏြယ္ပင္ေတြနဲ ့ငွက္ကေလးေတြ။ ေကြ ့ေကာက္တဲ့လမ္းကေလးနဲ ့ျမက္ခင္းစိမ္းေလးအနားသတ္ထားတဲ့
ေရကန္ေလးေတြကိုုအျမဲျမင္ေနရတာကိုုကစိတ္ခ်မ္းသာစရာပါ။ တခါတခါဘာအလုုပ္မွမလုုပ္ပဲ ျပတင္းကျမင္ေနရတဲ ့သဘာ၀ပန္းခ်ီကားၾကီးကိုု တေမ့တေမာထုုိင္ၾကည့္ေနခ်င္မိတယ္။

(ဒီစာကေရးထားရင္းတန္းလန္းနဲ ့ျမန္မာေဖါင့္ေတြ တလဲြေတြျဖစ္ကုုန္လိုု ့ဆက္မေရးပဲထားထားတာ။

ခုုျပန္ေရးလိုု ့ရလိုု ့ဆက္ေရးေတာ့မယ္ေနာ္။)

ေႏြဦးေလးေရာက္လိုု ့ငွက္ကေလးေတြ ေတးဆုုိသံစည္ညံေနလိုု ့ေပ်ာ္မယ္ၾကံတုုန္း ေဟာ..မိုုးေတြကဆက္တုုိက္
ဆိုုသလိုုရြာျပန္တယ္။ ေကာင္းေတာ့ေကာင္းပါတယ္။ ပူလိုုက္ မိုုးရြာခ်လိုုက္ ျပန္ေအးသြားလိုုက္နဲ ့။ မိုုးရြာျပီးရင္ရတဲ့မိုုးရနံ ့ကေတာ့က်မအရင္က မုုိးတမနက္ရဲ  ့ခံစားခ်က္ မွာေရးခဲ့တဲ့ က်မတုုိ ့ေရႊျပည္ၾကီးကရနံ ့အတုုိင္းမိုု ့ခဏခဏလြမ္းေနရျပန္ပါတယ္ရွင္။ အရင္ေနရာက မိုုးရနံ ့ကေရြျပည္ၾကီးကရနံ ့နဲ ့မတူဘူးဘုုိဆန္တယ္။ ဒီမွာကျမန္မာဆန္တယ္။

မုုိးရြာထားေတာ့ လမ္းေဘးမွာလည္းေတာပန္းေလးေတြက ဟိုုတေရာင္ဒီတေရာင္ နဲ ့သဘာ၀ပန္းရုုိင္းေကာ္ေဇာခင္းထားသလိုုဘဲ။ ပန္းနံ ့ေလးေတြကလည္း ေတာစပါယ္နံ ့ေလးနဲ ့ခပ္ဆင္ဆင္ဆုုိေတာ့လြမ္းျပီးရင္းလြမ္းရရင္းပါဘဲ။

မိုုးနဲ ့အတူႏြယ္ေတြကလည္းသန္လာလိုုက္တာ။ ပန္းကန္ေဆးစင္ေရွ  ့ကျမင္ေနရတဲ့သစ္ပင္ၾကီးမွာတြယ္ရစ္ေနတဲ ့ႏြယ္ပင္ကေန ထုုိးထိုုးေထာင္ေထာင္နဲ ့ထိပ္ညြန္ ့ေလးေတြကေလတုုိက္တုုိင္းယိမ္းေနတာျမင္ရျပန္ေတာ့ ကဗ်ာမဆန္ဘာမဆန္သတိရမိတာက က်မတုုိ ့အလုုပ္ထဲကအိမ္မွာ(သစ္ေတာေလးကပ္လ်က္နဲ ့အိမ္)အိမ္ေရွ  ့အိမ္ေနာက္ မိုုးရာသီဆုုိေတြ ့ရတတ္တဲ ့(တခါတခါမေတြ ့ေတြ ့ေအာင္လိုုက္ရွာရတဲ့) စိန္နေဘာ္ညြန္ ့ၾကီးေတြကုုိပါတဲ့ရွင္။ အဲဒါေတြသာစိန္နေဘာ္ညြန္ ့ၾကီးေတြဆိုုက်မေတာ့မရရေအာင္ခူးျပီးျပဳတ္တိုု ့ပစ္မွာဘဲ။ း)


ကဲ...ျပတင္းေလးေတြကေပးတဲ့ခံစားခ်က္တစ္ခ်ဳိ  ့ကေတာ့
လြမ္းျပီးရင္းလြမ္းေနရတာပါဘဲရွင္။

(လြမ္းရတဲ့ထဲမွာက်မစီကိုုလာဖတ္တတ္တဲ့ေဆြမြန္မ်ားလည္းပါေနတာကိုုယ့္ဟာကိုုယ္သတိျပဳမိလိုုက္တယ္။)

အျမဲခင္မင္ေလးစားေသာ...
အိုုင္အိုုရာ


မွတ္ခ်က္..ေရးထားတာတစ္လေက်ာ္ႏွစ္လေလာက္ရွိသြားျပီ။
ကြန္ျပဴတာဒုုကၡေပးေနလိုု ့ဘာမွလုုပ္မရျဖစ္ေနတယ္ေလ။ ဒီေန ့ေတာ့တစ္ျခားဟာေတြမလုုပ္ခ်င္လိုု ့ဒါကိုုကလိျပီးတင္ဘိုု ့ၾကိဳးစားလိုုက္တယ္။

လာလည္တဲ့သူေတြကိုုဧည့္မခံရတာလည္းၾကာျပီဆုုိေတာ့ေအာက္မွာခ်က္စားျဖစ္တာေတြတစ္ခ်ဳိ  ့နဲ ့ဧည့္ခံလိုုက္မယ္ေနာ္။
ခ်က္နည္းေတြမထဲ့ေတာ့ဘူး။

ငါးဟင္းမွတ္လိုု ့ဆဲြတင္လိုုက္တာ။ ငါးေသတၱာဟင္းျဖစ္ေနတယ္။ အားေတာ့နာပါတယ္။

ေဂြးသီးေထာင္း

အစကဒီ၀က္ဆီဖတ္ပုုိ ့စ္ကိုုသပ္သပ္ေရးမယ္ေတြးထားတာ။ ဘာလိုု ့လည္းဆုုိေတာ့ ဒါအေမရိကန္၀က္ဆီဖတ္စစ္စစ္ျဖစ္လိုု ့ပါရွင္။  စားလိုု ့လည္းအရမ္းေကာင္းပါတယ္။ ရန္ကုုန္ကထက္ေတာင္ေကာင္းပါေသးတယ္။ အရသာကိုုလည္းနဲနဲစပ္စပ္ေလးလုုပ္ေပးထားတယ္။ အရမ္းလည္းၾကြတ္တယ္။ အေမရိကန္တရုုတ္ကလုုပ္တာလိုု ့လည္းမထင္လိုုက္နဲ ့အုုန္းေနာ္။ အေမရိကန္လူ၀ီဇီယားနားမွာအေျခခ်တဲ့ျပင္သစ္ဆက္ Cajun မ်ဳိးႏြယ္ေတြလုုပ္တာပါ။ သူတိုု ့အစားအစာေတြက စပုုိက္စီျဖစ္လိုု ့လည္းနံမည္ၾကီးပါေသးတယ္။ အဲဒီဆုုိင္က ၀က္ ဆီဖတ္ရယ္ မတ္ပဲေၾကာ္လိုုလိုုဘာလိုုလိုု ငါးဆုုပ္ေၾကာ္ကေတာ့က်မရဲ  ့ေနရာသစ္မွာ ႏွစ္သက္ရတဲ့အစာေတြပါဘဲ။ ေစ်းေတာ့ၾကီးတယ္။ အဲဒီပန္းကန္ထဲက၀က္ဆီဖတ္က ၆က်ပ္တမတ္ဘိုုး။ ပန္းကန္ကအခ်ဳိပဲြပန္းကန္ဆုုိဒ္။






ဆီထမင္းထုုိးစားျဖစ္တာေလးပါ။ ကုုိယ္တုုိင္လုုပ္ထားတဲ့ပဲျပဳတ္ နဲ ့ငါးရံ့ေျခာက္ပါ။





သူငယ္ခ်င္းေပးတဲ့လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္စေတာ္ဘယ္ရီ အားေပးသြားပါအုုန္း။ ျခံထြက္ေတြေရာင္းၾကတာ။








22 comments:

  1. သစ္ပင္ၾကီးၾကီးေတြနဲ႔ ပန္းပင္ေတြနဲ႔ ေက်းငွက္သံေတြၾကားေနရတာ ရႈခင္းက လြမ္းေမာဖြယ္ ... စာေရးလို႔သိပ္ေကာင္းမယ့္ေနရာေလး...။ welcome back Iora.. ပို႔စ္အသစ္ေတြ ဟင္းအသစ္ေလးေတြ ေမွ်ာ္ေနမယ္..။

    ReplyDelete
  2. Welcome back Iora!
    So lucky to live with the beauty of nature...
    Love basin window idea, too :-)))
    Now, I also have problem in using MMR font in comment box :-)

    Moe Sett

    ReplyDelete
  3. မိုုးေငြ ့...
    ေက်းဇူးပါ။
    ျမန္မာေဖါင့္ဆက္ျပီးအဆင္ေျပမယ္..ဓါတ္ပံုုေတြလည္း ထရန္စဖာလုုပ္ရတာဆက္အဆင္ေျပမယ္..အခ်ိန္ေလးလည္းရမယ္ဆုုိရင္ေတာ့ပိုု ့စ္ေတြတင္ျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္။
    ဟုုတ္တယ္..တကယ္ေတြးလိုု ့ေရးလိုု ့ေကာင္းတဲ့ေနရာေလး..မိုုးေငြ ့သာဆုုိစာေတြအမ်ားၾကီးေရးျဖစ္မွာ။ း)

    Moe Sett...
    Thanks..
    I wanna live this kind of place with no stress forever.
    Sink window idea is one of my dream. I also want to have a reading/library room with glass wall facing to the huge plain with wildflowers and some scatter trees hosting the birds. And two rocky chairs for us and lots of books....
    Oh..no it is so bad that having a font problem. I hate it.
    း)



    ReplyDelete
  4. ေပ်ာက္ခ်က္သားေကာင္းေနလိုက္တာ..။
    ေနာက္ေတာ့ ေျပာင္းေရႊ ့နင္းကီး သိုင္းကေနရတာကိုး ;)...။
    ပစၥည္းေတြခ်ၿပီး ေနာက္ ၃/ ၄ ရက္ၾကရင္ ျပန္ေနရာေရႊ ့၊
    ဟိုဟာျပန္ရွာ၊ လိုခ်င္ရင္ ဘယ္ပုံးထဲထဲ့မိမွန္းမသိ..။
    ဟီး...ဒီလိုေကာျဖစ္ဘူးလား...။
    ေနရာသစ္ေလးကျပဴတင္းေပါက္ကေကာင္းလွခ်ည့္လား...။
    တေလာကလုံးျမင္ႏိုင္တယ္..။
    ကိုယ္တို ့နဲ ့ေကာနီးဘူးလား...။
    နီးရင္ လာလည္ခ်င္လိုက္တာ..အဲေလ..လာပါလို ့ဖိတ္ေခၚခ်င္တာပါ :P

    ReplyDelete
  5. မီးမီး..
    ကုုိယ္ကပစၥည္းေတြထဲ့တုုန္းက ဘယ္ပုုံးမွာဘာဆုုိျပီးစာရင္းတုုိ ့ထားတယ္။ အေသးစိတ္ေတာ့မဟုုတ္ဘူးေပါ့။
    ဒါေပမဲ့ျခံဳေရးထားေတာ့ေသခ်ာေပါက္လိုုခ်င္တဲ့ပစၥည္းကေတာ့ဘယ္ေရာက္ေနမွန္းကိုုမသိေတာ့ဘူး။
    မီးမီးတိုု ့နဲ ့နီးဘူး။ ေတာင္နဲ ့ေျမာက္ဘဲ။
    ဖိတ္တဲ့သူရွိတာေတာင္လာႏုုိင္ေသးပါဘူးကြယ္။
    အိမ္ကိုုလည္းဖိတ္ေခၚျပီးခ်က္ျပဳတ္ေကၽြးေမြးဧည့္ခံခ်င္ပါတယ္။ က်ဴတီေလးေျပာသလိုု ဘေလာ့ဂါအားလံုုးဆံုုတဲ့တစ္ေန ့ေလ။ ဟား ဟား..း)
    အိုုင္အိုုရာ

    ReplyDelete
  6. စားစရာေတြကို မ်က္စိရွပ္ၾကည့္ျပီး ျပဴတင္းေပါက္ေတြ သစ္ပင္ေတြကို အၾကာၾကီး ၾကည့္သြားတယ္... သာယာလိုက္တာ... စိတ္ခ်မ္းသာဖြယ္ အတိပါပဲ... း-)

    ReplyDelete
  7. ၿပတင္းေပါက္ကေလးေန သဘာဝေလာကအလွေတြကိုု ၿမင္ရတာ သာယာလွပါဘိ...တကယ္သာယာတယ့္ ေနရာေလး...Welcome back sis !

    ReplyDelete
  8. ဲျပဴတင္းေပါက္ကေလးေတြ လာၾကည့္သြားပါတယ္။ စားစရာကေတာ့ေျပာစရာ မလိုေတာ့ဘူး။ ပဲဲျပဳတ္လုပ္တတ္တာ သိပ္အားက်တာပဲ။ တို႔မလုပ္တတ္ဘူး။ တခါလုပ္ဖူးတာ မရလို႔ထပ္လည္း မလုပ္ေတာ့ဘူးေလ။ :D

    ReplyDelete
  9. မသက္ေ၀..
    သစ္ပင္ေတြကိုုျမင္ရတာတကယ္စိတ္ခ်မ္းသာဖုုိ ့ေကာင္းတယ္ေနာ္။ း)

    စန္းထြန္း..
    အဲဒီသစ္ပင္ေတြကိုုၾကည့္မိရင္ေလထုိင္ေနရာကေနလံုုး၀မထပဲဆက္ဘဲၾကည့္ေနခ်င္ေတာ့တာ။ တုုိင္းက်ဴးတုုိင္းက်ဴး စန္းထြန္းေလးေရ။ း)

    စူးႏြယ္ေလး..
    ပဲျပဳတ္ကုုိယ္စလုုပ္တုုန္းကလည္းမနပ္လိုု ့ပင္ပန္းလိုုက္တာ။ သိတယ္မဟုုတ္လားမဟုုတ္တဲ့ေနရာဆိုုဇဲြေကာင္းေတာ့ပဲကုုိမၾကိဳက္လွပါပဲနဲ ့ထပ္လုုပ္ရာကေနအဆင္ေျပသြားတာ။ း)

    ခ်စ္ေသာ..
    အိုုင္အိုုရာ



    ReplyDelete
  10. ၿပတင္းေပါက္ေတြကို သေဘာက်လုိက္တာ။ ေနခ်င္စရာေနရာေလး။ အဲလုိမ်ိဳးအပင္ေတြ ပတ္လည္၀ိုင္းၿပီးေနခ်င္တယ္

    ReplyDelete
  11. ျပဴတင္းေပါက္ကေန ရႈခင္းလွလွေလးေတြ ၾကည့္ရတာ အင္မတန္မွ စိတ္ၾကည္လင္ေစတယ္ေနာ္။ ဓာတ္ပံုေလးေတြအရမ္းေကာင္းတယ္။ တကယ္လွတဲ့ရႈခင္းေတြ...။ စားစရာေတြနဲ႔ အဆံုးသတ္ေပးထားေတာ့ သြားရည္မ်ားေတာင္ က်ခ်င္လာရပါတယ္။

    ReplyDelete
  12. Evy,,,
    အခ်ိန္အားမ်ားမ်ားလိုုခ်င္တာအဲဒီျပတင္းေပါက္ေတြကေနဟုုိေငးဒီေငးဘာမွမလုုပ္ပဲကိုုေကာ္ဖီခြက္ၾကီးၾကီးနဲ ့လက္ဖက္သုုပ္ေလးစားရင္းေငးခ်င္တာေငးေတြးခ်င္တာေတြးခ်င္တာ။ စေနတနဂၤေႏြဟာဘယ္လိုုကုုန္သြားမွန္းကိုုမသိလိုုက္ဘူး။ ဟာရီကိန္းလာရင္ေတာ့ဒီအပင္ၾကီးေတြကိုုဘဲေၾကာက္ေနရအုုန္းမွာ Evy ေရ။ း)

    ျမေသြးနီ...
    အဲဒါေတာ့တကယ္ဘဲ။ ရွုုခင္းလွလွေလးေတြျမင္ေနရတာနဲ ့တင္စိတ္ကၾကည္ႏူးလာရတယ္။
    ဓါတ္ပံုုေလးေတြေကာင္းတယ္ဆုုိလုုိ ့ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့သံစကာေတြမွန္ေတြခံေနေတာ့ ၀ါးတားတားနဲ ့မုုိ ့အားနာေနတာ။ ဒါေပမဲ့ကုုိယ္လည္းအဲလိုုဘဲအိမ္ထဲကေနျမင္ရတာကိုုခံစားေစခ်င္လိုု ့အဲလိုုဘဲရုုိက္ထားတာပါ။
    စားစရာကေတာ့မပါရင္ပဲြမစည္ဘူးေလေနာ့္။ း)

    ခ်စ္ခင္ေသာ...
    အိုုင္အိုုရာ

    ReplyDelete
  13. မမအိုင္အိုရာ ေပ်ာက္ေနလိုက္တာ အၾကာႀကီးေနာ္ သတိရေနပါတယ္..
    ျပတင္းေပါက္ေလးကေန ဟိုေတြးဒီေငး အရသာကို ႀကိဴက္တယ္. ၾကည္ႏူးစရာ ရွဳခင္းေလး.
    ေကာ္ဖီေသာက္ရင္း ၾကည္႔လိုက္မိေတာ႔ ဆီထမင္းကို စားခ်င္လိုက္တာ အမရယ္..း)
    မိုးစက္ဝိုင္

    ReplyDelete
  14. မိုုးစက္၀ုုိင္...
    ဟုုတ္တယ္။ စိတ္မအားလူမအားနဲ ့ကြန္ျပဴတာကလည္းဒုုကၡေပးေနတာနဲ ့ေလ..
    ကုိယ္လည္းအားလံုုးကိုုသတိရေနပါတယ္။
    ေကာ္ဖီေလးနဲ ့ဆီထမင္းေလးကိုုျပတင္းေလးေဘးမွာတကယ္ဧည့္ခံခ်င္ပါတယ္မိုုးစက္ေလးရယ္။
    မမအိုုင္အိုုရာ

    ReplyDelete
  15. ပိုစ့္နဲ႕ ဓတ္ပံုၾကည့္ျပီး စိတ္ခ်မ္းသာလိုက္ရတာ၊
    ေတာအုပ္ၾကီးထဲမွာ ဆိုတာကိုက သိပ္သေဘာက်စရာပါ။

    ခင္မင္စြာ
    အျပံဳးပန္း

    ReplyDelete
  16. အျပံဳးပန္း..
    စိတ္ခ်မ္းသာသြားရတယ္ဆုုိလိုု ့၀မ္းသာရပါတယ္။
    အိမ္ကေတာအုုပ္ၾကီးသက္သက္ထဲမွာေတာ့မဟုုတ္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ အိမ္ယာ၀န္းထဲမွာ သစ္ပင္အုုပ္ေတြကိုု အေျပာင္မရွင္းဘဲ လုုိတဲ့ေနရာဘဲရွင္းေဆာက္တဲ့စနစ္ေၾကာင့္ပတ္၀န္းက်င္က သိပ္သာယာေနတာ။ ကုုိယ္တုုိ ့ႏုုိင္ငံမွာဆုုိ တခုုခုုေဆာက္ေတာ့မယ္ဆုုိ ေျမေတြထုုိးျပီး အရင္ညွိပစ္လိုုက္တယ္ေလ။ ဒီမွာက ေနရာတုုိင္းမွာ သဘာ၀၀န္းက်င္ကိုု တတ္ႏုုိင္သေရြ ့ခ်န္ထားေတာ့ ပတ္၀န္းက်င္ကစိမ္းစုုိေနတာ။
    အျပံဳးပန္းအိမ္ေလးကိုုလည္း သဘာ၀အပင္ေလးေတြခ်န္ႏုုိင္ရင္ခ်န္ထားပါလား။
    ခ်စ္ခင္ေသာ...
    အိုုင္အိုုရာ

    ReplyDelete
  17. က်မလဲ ပန္းကန္ေဆးရင္ ေရွ.မွာနံရံၾကီးဘဲျမင္ေနရတာ စိတ္ညစ္တယ္။
    အခုထိေတာ. ျမင္ေနရတံုးဘဲ။
    အခုလို ပန္းကန္ေဆးေဘစင္ေရွ.မွာ ျပတင္းေပါက္ကေန အျပင္ကိုျမင္ေနရတာ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလဲေနာ္။
    ေနာက္ျပီး အပင္ၾကီးေတြကလဲ နည္းတာမဟုတ္ဘူး။ ေတာထဲေတာင္ထဲေရာက္ေနသလိုဘဲေနာ္ ေကာင္းလုိက္တာ

    ReplyDelete
  18. အမည္မထားခဲ့သူ....
    ကုိယ္လည္းေတာ္ေတာ္ကိုုညီးေငြ ့ခဲ့ဘူးလိုု ့အဲလိုုအျမဲေတာင့္တခဲ့မိတာ။
    ဒီလိုုလုုပ္ပါလား။ နံရံမွာမွန္တပ္ထားျပီကုုိယ့္ပံုုကိုုယ္ျပန္ၾကည့္ၾကရင္မေကာင္းဘူးလား။ ဒါမွမဟုုတ္တျခားျပတင္းကိုုခ်ိန္ထားရင္ေကာ။ (ေနာက္တာပါ) း)
    ပန္းကန္ေဆးရင္းသစ္ပင္ၾကီးေတြကိုုျမင္ေနရတာေတာ့တကယ္ကိုုစိတ္လန္းေစတာအမွန္ဘဲ။
    လာလည္လိုု ့ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္။ ကြန္မန္ ့ေလးခ်န္ခဲ့ေတာ့ပုုိေက်းဇူးတင္ခင္မင္ရပါတယ္။
    ခင္မင္ေသာ
    အိုုင္အိုုရာ


    ReplyDelete
  19. မမအိုင္အိုရာ သတိရလို႔ လာလည္တာ.အလုပ္မ်ားေနလား အမ.
    ဟင္းေတြ၊ မုန္႔ေတြ သားရည္က်ၿပီး ျပန္သြားပါတယ္..း)
    မိုးစက္ဝိုင္

    ReplyDelete
  20. မိုုးစက္ေလးေရ..
    လာလည္လိုု ့ေက်းဇူးဘဲေနာ္။
    အလုုပ္မ်ားတယ္ေျပာရမယ္။
    ဒါေပမဲ့ေလလုုပ္သင့္တာျပီးသင့္တာေတြေတာ့မလုုပ္ရေသးမျပီးေသးဘူးကြယ္။ း)
    အိမ္နားနီးရင္အျမဲ၀င္စားလုုိ ့ေတာင္ဖိတ္ခ်င္ပါတယ္။ တကယ္။
    မမအိုုင္အိုုရာ။ (သုုိ ့)..တီတီအိုုင္အုုိရာ

    ReplyDelete
  21. အိမ္က တကယ္ေနခ်င္စ၇ာပဲ ၇ူခင္းေတြ သိပ္လွမွာပဲေနာ္။ ဟင္းေတြကလဲ အရမ္းကုိ ေကာင္းပါတယ္။

    ReplyDelete
  22. ကုုိထြန္းထြန္း...
    ရွုုခင္းေလးေတြေတာ္ေတာ္လွတယ္။ အထူးသျဖင့္သစ္ပင္ၾကီးေတြနဲ ့လမ္းေဘးကအရုုိင္းပန္းေလးေတြေပါ့။
    လာလည္လိုု ့ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
    ကိုုထြန္းထြန္းစီမၾကာခဏလာလည္ျဖစ္ပါတယ္။ ဓါတ္ပံုုေတြကိုုလည္းသေဘာက်ပါတယ္။
    အားတဲံအခါလည္းထပ္လာလည္ပါလိုု ့ဖိတ္ပါတယ္ေနာ္။
    အိုု္င္အိုုရာ

    ReplyDelete

မွတ္ခ်က္ေလးေတြကိုုရင္းႏွီးခင္မင္စြာေပးႏုုိင္ပါတယ္ရွင္။ ေက်းဇူးတင္လွ်က္ပါ။