Sometimes, I feel like I would like to share something with my old friends, new friends and my family members. This is just a place where I, my friends and my family members can share our ideas and our interests.

Saturday, September 21, 2013

ပုုစြန္ခ်ဥ္သုုတ္ နဲ ့ပဲဟင္းခ်ဳိ

ကုုိယ္တုုိင္လုုပ္ပုုစြန္ခ်ဥ္သုုတ္နဲ ့ပဲေထာပတ္ဟင္းခ်ဳိအရြက္ခတ္
 တကယ္ေတာ့က်မပုုိ ့စ္အသစ္မတင္ေသးဘူး။ ေနာင္အားမွပဲတင္ပါမယ္ေလလိုု ့ေတြးထားေပမဲ့ခဏခဏလာလာလည္ျပီး
အသစ္လာရွာသူသူငယ္ခ်င္းမ်ားကိုုအားနာမိတာေၾကာင့္ျမန္ေကာင္းသက္သာဟင္းေလးေတြျမန္ျမန္တင္ေပးလိုုက္ပါတယ္ရွင္။
ေကာင္းေကာင္းသာသံုုးေဆာင္သြားၾကပါေတာ့ ေနာ္။

ပုုစြန္ခ်ဥ္ကုုိအရည္ညွစ္၊ သင့္သလိုုလွီးပါ။ ၾကက္သြန္နီပါးပါးလွီး၊ေရေဆး၊ ငရုုတ္သီးစိမ္းညွပ္ထဲ့၊ နံနံပင္ညွပ္ထဲ့။
     ၾကက္သြန္ျဖဴတမႊာေလာက္ပါးပါးေလးလွီးထဲ့။ ငရုုတ္သီးေလွာ္မွုုန္ ့ႏွစ္သက္သေလာက္ထဲ့။ ဆီစိမ္းဆမ္း။ ဖြဖြနယ္ပါ။ ဆားကိုုျမည္းၾကည့္ျပီးလိုုမွထဲ့ပါ။ အခ်ဳိမွုုန္ ့ႏွစ္သက္ရင္နဲနဲထဲ့။ (အခ်ဳိမွုုန္ ့သံုုးဖုုိ ့မတုုိက္တြန္းပါ။ က်မေတာ့ဘာမွအလြန္အကြ်ံမျဖစ္ဖုုိ ့ပဲသတိထားပါတယ္။ သိပ္ငန္၊ သိပ္ခ်ဳိ၊ သိပ္ေပါ့၊ သိပ္ခ်ဥ္။ အဲလိုုမ်ဳိးမလုုပ္ပါဘူး။ )

ကုုိယ္တုုိင္လုုပ္ထားတာဆုုိေတာ့ ေတာ္ေတာ္စိတ္ခ်မ္းသာျပီးစားရတာေက်နပ္မိတယ္။ အေရာင္ဆုုိးေဆးမပါပဲ ပန္းေရာင္ေလးကိုုျမင္ေနရတာနဲ ့တင္ပီတိကအျပည့္ျဖစ္ေနျပီ။ ဘာေၾကာင့္မ်ားလွပျပီးက်န္းမာေရးနဲ ့ညီညြတ္ေနတဲ့သဘာ၀အေရာင္ကိုု အတုုေရာင္ၾကီးမွန္းသိသာေနတဲ့ပန္းေရာင္ျဖဲျဖဲၾကီးေတြ က်န္းမာေရးနဲ ့မညီတာၾကီးေတြဆုုိးပစ္ၾကတာလဲလိုု ့လည္းမေက်နပ္စြာေတြးမိျပီး ကုုိယ့္ပုုစြန္ခ်ဥ္ကုုိ ေက်နပ္စြာအားေပးလိုုက္ပါတယ္ရွင္။ း)

ဒါကဘူးေဖါက္ျပီးအျမန္ခ်က္ထားတာပါ။ သိတဲ့အတုုိင္းက်မကပဲခ်စ္သူမဟုုတ္ေတာ့ဟင္းလိုုက္ေအာင္သာခ်က္တာပါ။ အရြက္သာမခတ္ျဖစ္ရင္ပဲဟင္းကုုိစားျဖစ္မွာမဟုုတ္ပါဘူး။ ဘူးဆုုိေတာ့ႏူးျပီးသား။ ဆီေလးနဲနဲနဲ ့ၾကက္သြန္နီနဲ ့လံုုးျပီးခဏတည္ပါတယ္။ ၾကက္သြန္က်က္ျပီးေမႊးသြားမွ ေရပူထဲ့ဆက္တည္ပါတယ္။ ပြက္ပြက္ဆူျပီး ပဲဟင္းအရည္ေလးေနာက္ျပီး က်လာေတာ့မွ ဆားျပားထဲ့။ ျမည္းျပီးၾကိဳက္ရင္ အရြက္ခတ္၊ ၾကက္သြန္ျဖဴေထာင္းထားတာထဲ့။ တခါတည္းေမႊးတက္လာျပီးပဲမၾကိဳက္တဲ့သူေတာင္ထမင္းစားခ်င္လာပါတယ္။ း) ပဲဟင္းခ်ဳိခ်က္ရင္ ဆူးပုုတ္၊ ေဂြးေထာက္၊ ျပည္ပန္းညိဳ၊ ဒန္ ့သလြန္၊ စြယ္ေတာ္၊ ကသစ္၊ ပဲညြန္ ့၊ အဲလိုုအရြက္ေလးေတြခတ္မွက်မစားခ်င္ပါတယ္။ ခုုေတာ့အဲဒါေတြဘာမွမရွိလိုု ့ ေကးလ္ အရြက္ကိုုခတ္စားထားတာပါ။ ေကာင္းပါတယ္။

ကဲ..ပဲဟင္းခ်ဳိေလးဆမ္း၊ ပုစြန္ခ်ဥ္သုုတ္ေလးထဲ့စားျပီး စိတ္တုုိင္းက်သံုုးေဆာင္ေတာ့ေနာ္။

ပုုစြန္ခ်ဥ္သုုတ္


ျဖစ္ႏုုိင္ရင္ဒီလိုု သံဗူးနဲ ့လာတဲ့အသင့္စားအစားအစာေတြမစားခ်င္ပါ။ မစားျဖစ္တာမ်ားေပမဲ့ အစားထုုိးအေနနဲ ့ေတာ့တခါတခါစားပါတယ္။

၀က္ပုုခုုန္းသားသုုတ္။ ေနာက္ေန ့သုုတ္စားထားတာပါ။ ၀က္သားဆုုိအေခါက္ပါမွစားခ်င္ေတာ့ပုုခုုန္းသား၀ယ္ခ်က္ရပါတယ္။ ေျပာထားတယ္ေလ။ ဘုုိဆုုိင္ကပဲ၀ယ္ရပါတယ္ဆုုိ။ း) ၀က္ပုုခုုန္းသားကိုု အာဗင္ထဲမွာ ကင္ျပီးမွ ပါးပါးလွီးသုုတ္ထားတာပါ။ ရုုိမိန္းဆလတ္၊ ခ်ယ္ရီခရမ္းခ်ဥ္၊ ၾကက္သြန္နီ၊ နံနံပင္၊ ငန္ျပာရည္နဲ ့သံပုုရာသီးညွစ္သုုတ္ထားပါတယ္။ ငရုုတ္ေလွာ္မွုုန္ ့နဲနဲထဲ့။ ပုုိေမႊးတာေပါ့။ ၀က္သားကအဆီပါေတာ့အသီးအရြက္မ်ားမ်ားထဲ့ျပီးျပန္ေျဖတဲ့သေဘာနဲ ့စားတာေလ။




ပုုစြန္ခ်ဥ္လုုပ္ရတာအရမ္းလြယ္ပါတယ္။ နဲနဲအခ်ိန္ေပးရတာတခုုပါဘဲ။ ကယ္လီဖုုိးနီးယားမွာေနတုုန္းက ခဏခဏလုုပ္ျဖစ္ပါတယ္။ မလုုပ္တာၾကာသြားလိုု ့အိသက္နဲ ့ေခ်ာစုုတုုိ ့စီလည္းသြားဖတ္လိုု္က္ေသးတယ္။ ကုုိယ္ကအခ်ိန္အတြယ္လုုပ္ရတာေတြပ်င္းတယ္။ မွတ္လည္းမမွတ္ခ်င္ဘူး။ မွတ္ထားတာျပန္ရွာဖတ္ရတာလည္းပ်င္းတယ္။ ေစတနာနဲ ့အခ်ိန္အတြယ္ေတြအခ်ိန္ယူထဲ့ေပးတဲ့သူမ်ားကိုုေတာ့ကုုိယ္က ခင္မင္ေလးစားစြာ ခရက္ဒစ္ေပးပါတယ္။ ေက်းဇူးလည္းတင္ပါတယ္။ ကုုိယ္ဘာလုုပ္လုုပ္ အေျခခံ သေဘာတရားနဲ ့ေနာက္ဆံုုးအေျခအေနနဲ ့အရသာကုုိပဲ စိတ္ကသတိထားတယ္။ သူမ်ားကိုုေျပာျပရင္လည္း သတိထားရမဲ့အခ်က္ေလးေတြ ေျပာမိေအာင္သတိထားတယ္။ ဆုုိပါေတာ့ ခုုပုုစြန္ခ်ဥ္လုုပ္ေတာ့မယ္။ အဓိကလိုုတာက ထမင္းနဲ ့ဆားဘဲ။ ျပီးရင္ခ်ဥ္ေအာင္ေစာင့္။ ပုုရင္အခ်ဥ္ျမန္မယ္။ ေအးရင္အခ်ဥ္ေႏွးမယ္။ ဒါေတြက အေျခခံသေဘာတရားဘဲ။ ျပီးရင္အရည္ေတြစစ္ထုုတ္။ ထမင္းေတြမမ်ားခ်င္ေတာ့ ကုုိယ္ကပုုစြန္ရဲ  ့သံုုးပံုုတပံုုေလာက္ပဲထဲ့တယ္။ အဲေတာ့ပုုစြန္ဘယ္ႏွစ္ေပါင္ကုုိ ထမင္းဘယ္ေလာက္ဆားဘယ္ေလာက္ကုုိယ္မမွတ္ဘူး။ Layman လုုပ္နည္းဆုုိပါေတာ့။ အခ်ဳိးအနဲအမ်ားေပါင္းႏွုုတ္ေျမွာက္စားေတြမလုုပ္ခ်င္ဘူး။ (ဒါ့ေၾကာင့္မုုန္ ့ေတြလုုပ္ရင္တိတိက်က်လုုပ္မွေကာင္းတာေတြဆုုိမစမ္းခ်င္ဘူး။) ကုုိယ့္နည္းနဲ ့ကုုိယ္ သံုုးပံုုတစ္ပံုုဆုုိ အုုိေခတယ္လုုိ ့မွတ္ထားတယ္။ ဆားကုုိလည္း ထမင္းရဲ  ့သံုုးပံုုတပံုုေလာက္ထဲ့လုုိက္တယ္။ ဘယ္ေလာက္လုုပ္လုုပ္ ဒီအခ်ဳိးပဲ ကုုိယ့္အတြက္။
ဒီကရာသီနဲ ့ျဖစ္မျဖစ္မေသခ်ာလိုု ့နဲနဲနဲ ့စလုုပ္တာ။ ပုုစြန္ကေသးေတာ့ေစ်းလည္းသက္သာတယ္။ အခြံခၽြတ္ျပီးသား၀ယ္ထားတာ။

ထမင္းနဲ ့ဆားကိုုလက္အိတ္နဲ ့အရင္နယ္တယ္။ ခပ္စီးစီးျဖစ္သြားေတာ့ပုုစြန္နဲ ့ျဖစ္ျပီးနယ္တယ္။

ပလတ္စတစ္ နဲ ့က်စ္ေအာင္ထုုတ္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာကုုိယ္လိုုသလိုုသိပ္က်စ္က်စ္မျဖစ္ဖူး။ စိတ္မရွည္ေတာ့ရသလိုုဘဲထုုတ္တယ္။ အနားႏွစ္ဖက္ကိုုခ်ဳိခ်ဥ္စကၠဴလိုု လိမ္လိုုက္တယ္။ က်စ္ေနေအာင္ထုုတ္ထားတဲ့အထုုတ္ေလးေတြကိုု မီးဖိုုေအာက္က အာဗင္ (oven) ထဲမွာစတီးဇလံုုထဲထဲ့ျပီးထားထားပါတယ္။ ေႏြးတဲ့ေနရာမွာထားလိုုက္တာပါ။ ေနပူလွန္းႏုုိင္ရင္လည္းလွန္းလိုု ့ရပါတယ္။ ရာသီဥတုုပူရင္သံုုးရက္ေလာက္မွာခ်ဥ္ပါျပီ။ အဲဒီအခ်ိန္ဆုုိ ပုုစြန္အေရာင္ကလည္းပန္းေရာင္ေလးသန္းလာတာကိုုေပ်ာ္ရႊင္စရာေတြ ့ရမွာပါ။ (ဒီေနရာကစျပီး ဓါတ္ပံုုရုုိက္ဖုုိ ့ေမ့သြားလိုုက္တာ။ မီးဖိုုေအာက္က အာဗင္ထဲမွာထဲ့ထားမိတာပါေမ့သြားတာ။ ဖြင့္ၾကည့္ဖုုိ ့ကိုုေမ့သြားလိုုက္တာ။ ဘာကင္မလိုု ့လဲမသိဘူးလုုပ္ဖိုု ့ဖြင့္မွေတြ ့လိုု ့သတိရေတာ့တယ္။ မနက္စာစား၊အလုုပ္သြားအလုုပ္ျပန္ထမင္းစားပန္းကန္ေဆးခဏနားညအိပ္သံသရာေလ။ ေတာ္ေသးတယ္။ ကြက္တိဘဲ။ သံုုးရက္ေလာက္မွာဖြင့္မိတာ အရည္ေလးေတြလည္းထြက္ေနျပီ။) အဲဒီအခ်ိန္မွာ အရည္ေလးေတြကိုု အေပါက္ေဖါက္ျပီးညွစ္။ ျပီးေတာ့မာေအာင္လိုု ့အျပင္မွာပဲ အေလးဖိထားလိုုက္တယ္။ ေနာက္ေန ့က်ေတာ့ ေရခဲေသတာၱထဲကုုိဘူးနဲ ့ထဲ့သိမ္းထားလိုုက္တယ္။ ကိုုယ္ကေတာ့ ၾကာၾကာထားခ်င္ဖရီဇာထဲဘဲထဲ့ထားတယ္ စားမဲ့ေန ့မတုုိင္ခင္ ေရခဲေသတၱာထဲေျပာင္းထဲ့တယ္။

မုုန္ညင္းေပါင္းအေၾကြးတင္သြားျပီ ေရးမယ္ဆုုိျပီး။
အစားအေသာက္ေတြနဲ ့ပတ္သက္တဲ့ ပညာေပးလုုပ္ငန္းအေၾကာင္းေရးခ်င္တာလည္းအေၾကြးဘဲ။
အတိုုးနဲ ့ဆပ္ပါမယ္ ခ်စ္ေဆြတိုု ့ေရ။ ေနာ္။

ေက်းဇူးတင္လ်ွက္..
ခ်စ္ခင္ေသာ...
အိုုင္အိုုရာ