Santa Cruz Visit - ေၾကြပန္းပဲြေတာ္ နဲ ့Mystery Spot

လမ္းေဘးမွာေတြ ့ခဲ့တဲ့ ဆည္

က်မေနတဲ့ျမိဳ  ့ကေန Santa Cruz ကိုု ၂ နာရီ ေလာက္ ကားေမာင္းရင္ ေရာက္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ေတာင္တက္လမ္းျဖစ္လိုု ့ေမာင္းသူေတာ့ စိတ္ပင္ပန္းရပါတယ္။ Mystery Spot က အသြားမွာ ၀င္လိုု ့မရေသးလိုု ့လက္မွတ္၀ယ္ျပီး Santa Cruz ကျပန္မွ ၀င္ျဖစ္တာဆုုိေတာ့ ေနာက္ပိုုင္းက်မွ အစဥ္အတုုိင္းအလည္ေခၚသြားမယ္ေနာ္။

ဒီလမ္းကက်ဥ္းျပီးကားမ်ားေတာ့ ေမာင္းတဲ့သူေတြ စိတ္ပ်က္ၾကတယ္။

ဒီခရီးက မႏွစ္က သြားထားတာပါ။ Santa Cruz က ကယ္လီဖုုိးနီးယားျပည္နယ္၊ ပစိဖိတ္ပင္လယ္ကမ္းေျခနဲ ့ေတာင္ေပၚသစ္ေတာေတြၾကားမွာ ရွိတဲ့ ျမိဳ  ့ေလးတစ္ျမိဳ  ့ျဖစ္ျပီး ကမာၻလွည့္ခရီးသြားေတြ ႏွစ္သက္တဲ့ေနရာေလးလည္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒီျမိဳ  ့ေလးက အပန္းေျဖစရာ ကမ္းေျခ  အျပင္အနားမွာ နားလည္ရခက္ျပီး ထူးဆန္းတဲ့ေနရာေလး (Mystery Spot) လည္း ရွိတာေၾကာင့္ လည္းကမာၻေက်ာ္ေနရျပန္ပါတယ္။

မူးရင္မေမာင္းနဲ ့ေမာင္းရင္မမူးနဲ ့တဲ့။ (အေမရိကန္ေတြက အမူးသမား ဗရုုတ္သုုကၡေမာင္းလိုု ့ကေတာ့ လက္မေႏွးဘူး။ တုုိင္ျပီးသားဘဲ)။

ဒီလိုုေဘးတဘက္တခ်က္မွာ သစ္ပင္ေတြရွိတဲ့လမ္းဆိုု သိပ္သေဘာက်ပါတယ္။ ေနျပင္းေနလိုု ့ထင္ထားသလိုု မလွဘူးရုုိက္ရတာ။

 ေခ်ာကလက္ေလးေတြတန္းစီ..အဲေလ..ေရအိမ္ေလးေတြတန္းစီလိုု ့။ ဘီဂုုိးနီးယားပန္းပဲြေတာ္ရွိလိုု ့ထင္ပါတယ္။

Santa Cruz နားက Capitola မွာ ဘီဂုုိးနီးယား (ေၾကြပန္းတုုိ ့၊မင္းသားၾကီးေခါင္းေပါင္းတိုု ့လိုုအပင္မ်ဳိးေတြ) ပန္းပဲြေတာ္ရွိတယ္ဆုုိျပီး သူငယ္ခ်င္းအေမရိကန္မေလးက ေခၚတာ နဲ ့သြားျဖစ္ၾကတာပါ။ Begonia ဆုုိတာ က်မတိုု ့က ေၾကြပန္းတုုိ ့၊ မင္းသားၾကီးေခါင္းေပါင္းတိုု ့ေခၚတဲ့ပန္းမ်ဳိးေတြျဖစ္ျပီး အပြင့္ေတြေရာ အရြက္ေတြေရာ သိပ္လွလိုု ့ပန္းစိုုက္တာႏွစ္သက္သူေတြ သိပ္ၾကိဳက္ၾကတာေပါ့ရွင္။ က်မ ကခ်င္ျပည္နယ္က ဖြန္ကန္ရာဇီ ေရခဲေတာင္ကုုိ သြားခဲ့တုုန္းကဆိုု မဲေမွာင္ေနတဲ့ကခ်င္ အျမဲစိမ္းေတာေတြရဲ  ့စြတ္စုုိတဲ့ သစ္ေတာၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ အဲဒီအပင္ေတြ ကိုုမၾကာခဏေတြ ့ခဲ့ရတာကိုု မွတ္မိေနပါေသးတယ္။ အထူးသျဖင့္ ေခ်ာင္းေတြျဖတ္ရေတာ့မယ္ဆုုိရင္ ေခ်ာင္းကမ္းပါးယံေတြအထက္နားက ေတာင္ေစာင္းေတြမွာ မၾကာခဏေတြ ့ရပါတယ္။ အဲဒီတုုန္းက ေတာထဲမွာပန္းေတြ အဖူးေတြနဲ ့စိမ္းလန္းေတာက္ပေနတဲ့ အရုုိင္းပင္ေတြေတြ ့ေတာ့ပန္းအိုုးေတြနဲ ့သာျမင္ဘူးခဲ့တဲ့ က်မ သိပ္စိတ္လွုုပ္ရွားျပီး ေပ်ာ္ခဲ့တာေပါ့။ ပင္ပန္းခက္ခဲတဲ့ၾကားက ဓါတ္ပံုုေတြလည္း ရုုိက္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီတုုန္း က ဒစ္ဂ်စ္တယ္ကင္မရာ နဲ ့မဟုုတ္ေတာ့ ဓါတ္ပံုုေတြ က အိမ္က က်မရဲ  ့စာအုုပ္ဘီ႐ုုိထဲမွာဘဲ က်န္ခဲ့ပါတယ္။

၀ိုုင္ကန္ထရီးဆုုိတဲ့အတိုုင္း ဘယ္သြားသြား စပ်စ္ခင္းေတြျဖတ္သြားရတယ္။

ျမိဳ  ့စ၀င္တာနဲ ့အင္းေတြ ဟိုုတယ္ေတြ စေတြ ့ရျပီ။

အလွအပ ဆင္တဲ့ပစၥည္း ေရာင္းဆုုိင္ေလး (မ၀င္ခဲ့ရပါဘူး ဗိုုက္ဆာေနၾကလိုု ့)။

ဒီလိုုဆုုိင္တန္းေလးေတြ ကယ္လီဖိုုးနီးယားမွာ ေတာ္ေတာ္ေတြ ့ရတယ္။

လြမ္းပါတယ္ဆုုိမွ။ ထန္းပင္ေတြ ထူးထူးျခားျခားေတြ ့ရေတာ့ အညာကိုုသတိရမိသြားတယ္။

Mobile homes

သူငယ္ခ်င္းအေမရိကန္မေလးက ဒီေနရာေလးမွာေနပါတယ္။ သူ ့အိမ္ကိုု၀င္ျပီး ပါလာတဲ့အစားအေသာက္ေတြ စားၾကပါတယ္။ မွတ္မွတ္ရရ အဲဒီေန ့က ထံုုးစံအတုုိင္း လက္ဖက္သုုပ္ေတြရယ္၊ ထမင္းရယ္၊ ပဲၾကာဆံေၾကာ္ရယ္၊ ဆီထမင္းနဲ ့ငါးေျခာက္ေၾကာ္ရယ္ နဲ ့စိမ္းစားဥ ေတြလွီးစိပ္ျပီးယူသြားပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းမေလးခ်ေၾကြးတဲ့ စမူဆာရယ္ဒီမိတ္ေၾကာ္ေတြလည္း အုုပ္လိုုက္ၾကပါတယ္။ က်န္တဲ့လက္ဖက္ကိုုေတာ့ သူငယ္ခ်င္းမေလးကိုု ေပးခဲ့ပါတယ္။ သူကလည္း က်မခ်က္တဲ့ဟင္းေတြ ႏွစ္သက္စြာအားေပးတတ္သူေလးပါ။ ျပီးမွ ကမ္းေျခကိုု သြား ပန္းပဲြေတာ္လည္း ရွိတယ္ဆုုိေတာ ့အဲဒီကိုုဆက္သြားၾကဘိုု ့စဥ္ၾကပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ အဲဒီေတာ့မွသိတယ္။ ပန္းပဲြေတာ္က တရက္လိုုေသးတယ္ဆုုိတာကိုု။

Mobile homes

အေပၚမွာတင္ထားတဲ့ မိုုဘုုိင္းဟုုမ္းေတြ (Mobile homes) ကတစ္မ်ဳိး။ သူ ကေရႊ  ့ျပီး သြားေနတဲ ့ယာဥ္နဲ ့လုုပ္ထားတာမ်ဳိး မဟုုတ္ပါဘူး။ အိမ္ကိုု ဘယ္ေနရာမွာမဆိုု ဒီပံုုစံအတုုိင္း ေျပာင္းေရႊ  ့ေဆာက္ႏုုိင္ေအာင္ စီမံထားတဲ့အိမ္မ်ဳိးေတြပါ။ ေစ်းကလည္း ၾကီးပါတယ္။ အိုုင္အိုုရာ အမွတ္မမွားဘူးဆုုိရင္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းမေလး ေျပာတာ ေဒၚလာ ၆သိန္းတန္တယ္လိုု ့ထင္ပါတယ္။

ေရာက္ျပီ အိမ္ေနာက္ေဖး လိုုလိုု ေဘးလိုုလိုုမွာ ကားရပ္ၾက (ပံုုထဲကသူမ်ားကားေတြပါ)။

ေနာက္ေဖးလမ္းၾကား ျမန္မာျပည္ကိုုမမွီဘူးေနာ္

ေမပယ္ပင္ကေတာ့ဘယ္ေတာ့ေတြ ့ေတြ ့႐ုုိက္တယ္။ သိပ္သေဘာက်လိုု ့။

သူတိုု ့ရဲ  ့ေနာက္ေဖးလမ္းၾကားေလးမွာ နားနားေနေနထိုုင္ဘိုု ့ခံုုတန္းေလးကေတာ့ အိုုင္အိုုရာ ့အၾကိဳက္ေပါ့။

အဲဒီေနာက္ေဖးလမ္းၾကားကိုုေလ်ွာက္ျပီးမွ ဟုုိဘက္ထိပ္မွာ ကားျပန္တက္စီးပါတယ္။ အဲဒီအိမ္ေလးေတြ အားလံုုးေနာက္ေဖးမွာ ပန္းျခံလွလွေလးေတြ လုုပ္ထားၾကတယ္။

ေတြ ့သမ်ွ အကုုန္ရုုိက္

ဒါကဘာရုုိက္ထားတာပါလိမ့္။

ဒါကေတာ့ Deck ေလးကိုု သေဘာက်လိုု ့။

ဒီလိုုမ်ဳိး အျပင္ကုုိလွမ္း ျမင္ေနရတဲ ့ေနရာေလးကိုု ၾကိဳက္တယ္။

ဘိခ်္ကိုုေရာက္ျပီ ေနကေတာ့ ပူသလားမေမးနဲ ့မ်က္စိကိုုက်ိန္းေနတာဘဲ။

လူေတြ လူေတြ ပုုရြက္ဆိပ္ေတြ အလား ျပြတ္ခဲေနတာဘဲ။

အုုိင္အိုုရာကေတာ့ ေငြေဆာင္ နဲ ့မလဲေပါင္။

 လူေတြလည္း ေနစာလွုုံ၊ စင္ေယာ္ေတြလည္း ေနစာလွဳံ ၊ လူေတြလည္း ေရကူး စင္ေယာ္ေတြလည္း ေရကူး၊ လူေတြလည္း အစာစား စင္ေယာ္ေတြလည္း အစာစား ၊ လူေတြလည္း ဟုုိၾကည့္ဒီၾကည့္ စင္ေယာ္ေတြလည္း ဟုုိၾကည့္ဒီၾကည့္ ။

နိဗၺာန္ေသာင္ကမ္းဆုုိပါလား

ေရွ  ့မွာေတြ ့လာတဲ့ပင္လယ္နဲ ့ဒီေခ်ာင္းေလးက ဆက္ေနတယ္ေလ။ ဒီေခ်ာင္းထဲမွာ ေၾကြပန္းေတြနဲ ့အလွဆင္ထားတဲ့ ေလွေတြ ေဖါင္ေတြကိုုအလွျပစီးၾကကၾကပါတယ္။

ဘီဂုုိးနီးယားပန္းပဲြေတာ္အတြက္ျပင္ဆင္ေနၾကတယ္။ ပုုသိမ္ထီးနဲ ့တူလိုု ့ရုုိက္လာတာပါ။ အဲဒီထီးအေပၚမွာကပ္ထားတဲ့ သံစကာပါးပါးေလးအေပၚမွာပန္းေတြကပ္ထဲ့မွာေလ။

ပဲြေတာ္နဲ ့ကမ္းေျခကကပ္လ်က္ပါဘဲ။ဒီပဲြေတာ္စျဖစ္တာေလးကလည္းစိတ္၀င္စားစရာ။ ၂၀ရာစုုႏွစ္လယ္ပိုုင္းေလာက္မွာ Brown family ဟာဒီေနရာေလးကိုု ေရာက္ရွိလာျပီး ဒီမွာအေျခတက် ရပ္တည္ႏုုိင္ေအာင္ ဘယ္လိုု လုုပ္ကုုိင္စားေသာက္ရင္ေကာင္းမလဲလိုု ့စဥ္းစားျပီး ေရရွည္အက်ဳိးရွိမဲ့ စိုုက္ပ်ဳိးပင္မ်ဳိးေတြ နွစ္ေတာ္ေတာ္ၾကာစမ္းသပ္စိုုက္ပ်ဳိးေနခဲ့တယ္တဲ့။ သူက ေၾကြပန္းေတြ ႏွစ္သက္တဲ့ ေအးျပီး စိုုစြတ္တဲ့ ပင္လယ္ကမ္းေျခရာသီရွိတဲ့ ဒီ Capitola စခန္းေလးမွာ  ပစိဖိတ္ေၾကြပန္း (Pacific Begonia) ကိုု  မ်ဳိးစပ္ခဲ့တယ္။ သူက ေၾကြပန္းမွာအေကာင္းဆံုုးပန္း ('the best flowers')  ဆိုုုုုုတဲ့ ဂ်ာမဏီပန္းဥမ်ဳိး နဲ ့ေၾကြပန္းမွာ အၾကံ့ခုုိင္ဆံုုးဆုုိတဲ့ ဘယ္လ္ဂ်ီယမ္ပန္းဥမ်ဳိးကိုု မ်ဳိးစပ္လိုုက္တာ ခုုပဲြေတာ္မွာအျမတ္တႏုုိးခင္းက်င္းျပသေနတဲ့ ပစိဖိတ္ဘီဂုုိးနီးယားေၾကြပန္းကိုု ရခဲ့တယ္တဲ့။ အဲဒီပန္းမ်ဳိး ဟာေအာင္ျမင္သြားလိုုက္တာ ၁၉၃၀ ႏွစ္မ်ားကေန ၁၉၇၀ ႏွစ္မ်ားထိ ကမာၻ ့ဘီဂုုိးနီးယား ၉၀ရာခုုိင္ႏွုုံုုးေလာက္ ဟာ Brown Bulb Ranch ကေနလာခဲ့တာပါတဲ့ရွင္။

ေၾကြပန္းခင္းမ်ားကိုု Google earth မွာျမင္ရပံုု 

ပဲြေတာ္မွာ သံုုးတဲ့ဘီဂုုိးနီးယား ေတြက ဒီလိုုပန္းပံုုစံေရာင္စံုုေတြပါ (photo credit from google - http://www.blackmore-langdon.com/category/Begonias)

အဲဒီပန္းပင္မ်ဳိးဟာ tuber ဥမ်ဳိးပင္ေတြဆုုိေတာ့ ပန္းေတြအစြမ္းကုုန္ပြင့္ျပီးတာနဲ ့သူ ့ရဲ  ့ဥေတြကိုု တူးဆြျပီး ေရာင္းခ်ဘိုု ့စီစဥ္ရပါတယ္။ အဲဒီလိုု အစြမ္းကုုန္ပြင့္အာျပီး လွေနဆဲပန္းေတြကိုု ပန္းမ်ဳိးဥေတြ ေစ်းကြက္ကိုုေရာက္ဘိုု ့စီးပြါးျဖစ္ေရာင္းဘုုိ ့သာစိတ္၀င္စားတဲ့ စုုိက္ပ်ဳိးသူေတြက လံုုး၀စိတ္မ၀င္စားဘဲ အမွုုိက္အျဖစ္သာသေဘာထားခဲ့ပါတယ္တဲ့။ ဒါကိုု ကက္ပီတုုိလာက ေရကူးဆရာမ Peggy Matthews  က ဒီပန္းေတြ အလဟသနဲ ့အေလအလြင့္အမွုုိက္ေတြအျဖစ္ အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ေနရတာကိုု သတိမထားမိဘဲမေနႏုုိင္ေအာင္ျဖစ္ေနခဲ့ပါသတဲ့။ ဒီလိုုနဲ ့၁၉၅၁ ရဲ  ့တစ္ရက္ေသာေန ့မွာေတာ့ သူမကိုု အဲဒီပန္းေတြ သူမၾကိဳက္သေလာက္ဆြတ္ယူခြင့္ ကုုိေပးခဲ့ပါသတဲ့။ အဲဒီႏွစ္မွာဘဲ လွပတဲ့ဘီဂုုိးနီးယားေၾကြပန္းေတြ အလွဆင္ထားတဲ့ ပန္းေဖါင္ေလးေတြ အလွျပပဲြ စခဲ့တယ္လိုု ့သတ္မွတ္ခဲ့ပါတယ္တဲ့ရွင္။

ပဲြေတာ္အတြက္စျပင္ဆင္ေနၾကတာေလ။

ႏွစ္စဥ္လုုပ္ခဲ့တဲ့ ေၾကြပန္းပဲြေတာ္မွာ တင္ခဲ့တဲ့ အဆုုိေလးေတြကလည္းစိတ္၀င္စားစရာ။ ဘာတဲ့..၁၉၆၇မွာ..ပန္းမ်ားႏွင့္ကမာၻတ၀ွမ္း..၁၉၆၈  မွာ ပင္လယ္ကမ္းကေၾကြပန္း..၁၉၆၉  မွာ...မေန ့၊ ယေန ့နဲ ့မနက္ျဖန္..၁၉၇၁  မွာ..လွပေသာအိပ္မက္၊    ၁၉၇၈မွာ ....အခ်ိန္ေတြကုုန္လြန္သြားတဲ့အခါ၊ ၁၉၉၉ မွာ..ပ်င္းရိရေသာ ႐ူးသြတ္ရေသာ ေႏြရဲ  ့ေန ့မ်ား၊ တဲ့။ က်မသြားခဲ့တဲ့မႏွစ္က ေတာ့ ကမ္းေျခပါတီ! တဲ့ေလ။ ႏွစ္သက္စရာမေကာင္းဘူးလားရွင္ ပဲြရဲ  ့theme ေလးေတြက။

ဗီဒီယိုုထဲကေန ျဖတ္ကူးထားတာ အားလံုုးသိပ္မေကာင္းဘူး

အဲဒီဖရိမ္မွာ ပန္းေတြဆင္ၾကမွာေပါ့

ေနရာတုုိင္းမွာ ေၾကြပန္းေတြ

ပဲြေတာ္အတြက္ျပင္ဆင္ေနၾကတာ။

ဒီလိုုမ်ဳိးေတြလည္းေစ်းခင္းၾကတယ္။ အဲဒီတုုန္း ကေတာ့ Zumba ကိုုသတိေတာင္မထားမိခဲ့ဘူး။

 စပ္ေစာင္ quilt အသစ္ ေလးတထည္ေလာက္ေတာ့ပိုုင္ခ်င္တယ္။ ဆုုိင္ရာပန္းခက္ေလးေတြမွာ ေအ ဘီ စီေလးေတြ နဲ ့ဟာမ်ဳိးေလး။ ( အာ ဆုုိရင္ ႏွင္းဆီခက္ေလး နဲ ့တီဆုုိရင္ တ်ဴးလစ္ေလးနဲ ့လိုုမ်ဳိးေလ)

ပဲြေတာ္က်င္းပေရးကတင္ထားတဲ့ဓါတ္ပံုုလင့္ 

ဘီဂုုိးနီးယားပန္းပဲြေတာ္ ကိုုစိတ္၀င္စားရင္ေတာ့
http://www.youtube.com/watch?v=e_HAWFWQ6h4&feature=related

http://www.begoniafestival.com/index.html

http://en.wikipedia.org/wiki/Begonia မွာၾကည့္ႏုုိင္ပါတယ္ရွင္။

ရန္ကုုန္ကဆုုိက္ကားေတြ သတိရမိပါေသးရဲ  ့။

သူတိုု ့ေတြဟာ ကားတင္မကဘူး ။ ေမာ္ေတာ္ဘုုတ္ေတြ လည္း အဲလိုု ၀ယ္ထားၾကတယ္။ ကားေတြေပၚမွာ ေမာ္ေတာ္ဘုုတ္ေတြ သယ္သြားျပီး ခရီးထြက္ၾကတာလည္း လုုပ္ၾကတယ္။

ကဲ..ပဲြေတာ္ကသိပ္မစည္ေသးေပမဲ့ေလွ်ာက္ရတာေတာ့ ေညာင္းျပီေနာ္။ ေနာက္ေတာ့မွ Mystery Spot ကိုုအလည္ထပ္ေခၚသြားပါမယ္ရွင္။ အခုုေတာ့ ထေရလာေလးအရင္ၾကည့္ထားႏွင့္ေနာ္။

တဲ့တဲ့မရပ္ႏုုိင္တဲ့ေနရာ

ခင္မင္ေလးစားေသာ...
အိုုင္အိုုရာ